içki

b) Ebû’d-derdâ’dan Rasûlullâh (s.a.)’ın şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: «Allah Teâlâ hem derdi hem de devâyı indirmiştir, her hastalığa bir ilâç yaratmıştır, tedavi olun; ancak tedavide haramı kullanmayın.» Buhârî, Sahîh’inde, İbn Mes’ûd’dan şu ifadeyi nakletmiştir: «Allah şifânızı haram kıldığı şeylerde yaratmamıştır.» (65) c) Sünen’de kaydedildiğine göre Rasûlullâh (s.a.) pis ilâcı yasaklamış ve şöyle buyurmuştur: «Allah Teâlâ ümmetimin şifâsını, onlara haram kıldığı şeylerde yaratmamıştır.» (66) 24 — Görülüyor ki bu görüşün sahibi olanlar hastalık halini, haramları mübâh kılan bir zarûret olarak kabul etmiyor ve dolayısıyla açlık yüzünden darda kalıp murdar hayvan yiyen için söylediklerini burada söylemiyorlar. Diyorlar ki: Açlık yüzünden dara düşmüş kimse, zarûreti giderecek -haram kılınmış yiyeceklerden başka- bir şey bulamamaktadır. Halbuki hastalık böyle değildir; çünkü hastalığı tedavi için tek çare bu yiyecek ve içecekleri kullanmak değildir. Birçok ilâç vardır. Açlığı gideren nesneler gibi, şifâ veren şeyler muayyen değildir. Hasta, iyi olacağını sandığı bir ilâç ile tedavi görür ve iyi olamaz. Bazan da -tersine- iyi olması için gerekli görmediği bir şey ile tedavi görür de iyileşir. Bütün bunlar açlık ile hastalığın birbirine benzemediğini göstermektedir. Çünkü birincisi öyle bir zarûret halidir ki -helâl bulunmayınca- haram şeyleri yemeye sevketmektedir; zira açlığın, onları yiyince zâil olacağı ve başka bir şey ile giderilemeyeceği kesin olarak bilinmektedir. Halbuki haram kılınmış şeyler ile tedavi böyle değildir; çünkü şifânın onlarda olduğu kesin olarak bilinmemektedir. Açlık halinde helâl kılındıklarına kıyas edilerek bunlarla tedavinin de caiz olduğu iki cihetten söylenemez. a) Bunları yemekle açlığın gideceği kesin olarak bilindiği halde, hastalığın geçeceği kesin olarak bilinmemektedir. b) Açlık zarûretinde murdar hayvan ve benzerini yemenin farz olduğu sabittir. Halbuki hastanın tedavi olmasının farz olduğunda ittifak yoktur; sahâbe ve tâbiun neslinde birçok kimse tedavi olmamışlar ve hiç bir âlim bunları kmamamıştır. Murdar hayvan ve benzerini aç kalanın yemesi farz olduğu halde tedavi olmak farz olmadığına göre bunların birbirine kıyas edilmeleri caiz olamaz; çünkü farz namına mübâh kılınan şeyler, farz olmayan şeyler için mübâh kılınmayabilir, farzın edâ