Mal. Esk. OsmanlIlarda, savaşlarda alman veya yabancı ülkelerden getirilen esirler için hâzineye ödenen para ve karşılığında verilen ödeme kâğıdı. (Esir sahibi, bu parayı esirin değerine oranlı bir şekilde öderdi, ilk olarak Murad I devrinde her esire 125 akçe takdir olundu; hazine, bunun beşte birini, yani esir başına 25 akçe alırdı. Bu akçeye ispençik akçesi de denirdi. Daha önceleri, taşradan İstanbul’a çalışmak veya ticaret yapmak için gelenlerden alman vergiye de ispençik denirdi. Fakat bunun miktarı, diğer vergilerden çok azdı.) [Bk. pençİk.]
İSPENÇİK
09
Eki