TAŞISIRAN;

Eski Dünya’da tatlısular- da yaşayan, uzunca bedenli, ağzı yakınında 3-5 bıyık bulunan bazı kem i kİ i bal ı kla- rın ortak adı. (Taşısırangiller familyası.) —ANSİKL. Taşısıranlar bıyıkları aracılığıyla avlarını (larvalar ve su kurtları) bulurlarsa da yosunları ve bitki döküntülerini de yerler. Yalnızca solungaçlarıyla değil, çok sayıda damarla donanan bağırsaklarının mukozasıyla da soluyabilirler: su kirlenip oksijeni azalınca yüzeye çıkarak hava yutarlar. Balçık yiyen adıyla da bilinen göl taşısıranının (Misgurnus fossilis; boyu 30 cm’ye kadar) on tane bıyığı vardır ve yanlarında ikişer koyu renkli şerit bulunur; gececidir, durgun suları sever. Irmak taşısı- ranı ya da taşbalığını (Cobitis taenia; boyu 10 cm’yi bulur) altı bıyığı ve gözünün üstünde bir dikeni vardır; daha çok kumlu diplerde bulunur. Dere kayası adıyla da bilinen asıl taşısıranın (Nemacheilus bar- batulus; boyu 12 cm) da altı bıyığı vardır, ama başı yandan yassıdır ve rengi ırmak taşısıranından daha koyudur; en yaygın türdür ve alabalığın bulunduğu her yerde, özellikle de dağ göllerinde yaşar. Birçok egzotik taşısırarı türü (özellikle de Malezya’da yaşayanlar) akvaryumseverlerce yetiştirilmektedir.