Schütz, Heinrich
Alman bestecisi (Köstritz, Gera yakını 1585-Dresden 1672). Daha çocuk yaşta Kassel sarayı capellasının korosuna giren Heinrich Schütz, Collegium Maurici- um’da öğrenim gördü. Bir süre hukuk derslerini izledikten sonra, İtalya’da müzik öğrenimi için bir burs bularak, Venedik’te Giovanni Gabrieli’nin öğrencisi oldu (1609-1612). Kassel sarayında orgculuk, daha sonra da Dresden’de saray capellası yöneticiliği yaptı. Saksonya seçici prensinin sık sık izin vermesi sayesinde uzun süreler İtalya’da ve Danimarka’da kalarak, Montever- di’yle tanışmak olanağını buldu ve Kopenhag capella- sında yöneticilik yaptı.
Alman müziğinin evriminde çok önemli rol oynayan Heinrich Schütz, barok dönemin başlangıcında yetişmiş en büyük Alman bestecilerinden biri sayılmaktadır. Özellikle monodi üslubunun, yorum üslubunun ve ses müziğinin çeşitli biçimlerine yaptığı etkiler çok önemlidir (Bach, Schütz’ün kalıplarını genişleterek kullanmıştır).
Din dışı müzik bestecisi olarak ilk Alman operası Dafne’nin (1627) yanı sıra, partisyonları kaybolmuş bir opera-bale (Orpheus ve Euridike) ve çoksesli kontra- puntolu bir madrigal derlemesi yazmış olmakla birlikte, her şeyden önce bir dinsel müzik bestecisidir: İki koro- lu mezamirler, Diriliş (1623), tek sesli havalar ya da büyük korolor içeren Kutsal Şarkılar, bir çeşit kantat olan Küçük Ruhani Konserler (1636-1639), bir motet derlemesi, Bach’ınkilerin öncüsü olan 4 Passion, vb.