İSTİKLÂL MADALYASI

İSTİKLÂL MADALYASI, Ulusal Kur­tuluş Savaşı’nda yararlık gösteren­lere ve Kurtuluş Savaşı sırasındaki TBMM üyelerine verilen madalya. 29 Teşrinisani 1336 (1920) tarihli yasa uyarınca, Bakanlar Kurulu’ nun 9 Kânunisani, 27 Mart ve 22 Ağustos 1339 (1923) tarihli karar­nameleriyle çıkarılan İstiklâl Ma­dalyası 35 – 40 mm çapında oval pi­rinçten yapıldı. Madalyanın sanat­kârı Mesrur İzzet Bey’dir. Bir yü­zünde üstte o zamanki Ankara’nın, ortada TBMM ve çevresinin resmi vardır. TBMM’nin arkasından güneş ışınları yayılır. Sağda 23 Nisan, sol­da 1336 yazılıdır. Meclis resminin altında dünya haritası, orak ve tır­panlar, iki tarafta meşe dalları var­dır. En altta kağnısıyla birlikte bir köylü kadın görülür. Madalyanın ö- bür yüzünde, ayyıldızla çevrili ola­rak Misak-ı Milli sınırlarını göste­ren Türkiye haritası yer alır. Harita üzerinde Ankara’yı temsil eden yıl­dızdan çıkan ışınlar her yana yayı­lır. Altta 1 Teşrinisani 1338 yazılı­dır. Milletvekillerine verilen madal­yalar yeşil şeritli, cephedekilere ve­rilenler kırmızı şeritli, cephe geri- sindekilere verilenler beyaz şeritli­dir. Atatürk ve İnönü gibi hem cep­hede, hem mecliste görev yapan­lara verilen madalyalar ise kırmızı ve yeşil şeritlidir. İstiklâl Madalyası ilk olarak 10 000 tane çıkarıldı. Son­radan çıkarılan bir kanunla 15 Ma­yıs 1919’dan 9 Eylül 1922’ye kadar Ordu’da görev alan alayların san­caklarına da İstiklâl Madalyası ve­rildi. İstiklâl Madalyası, özel ka­nunda belirtilen biçimde, sağ gö­ğüs üzerinde taşınır.