ÂBÂNî

ÂBÂNî i. (fars. k.) Esk. Zemini sarıya çalar
beyaz, üzeri açık turuncu ipekle kasnakta
işlenmiş bez: Bembeyaz çember sakalı […]
âbânî sarığı ile savatlı bir ahenk husule getiriyordu
(Ömer Seyfettin).
— a n s İk l . Halep’te, Bağdat’ta, Hindistan’da
ve Anadolu’da Bursa’da dokunan âbânî’-
ler meşhurdu. Sarık, bohça, yorgan yüzü
ve kundak yapımında ku’latıılırdı. OsmanlI
la r d a tüccar ve esnaf, ilmiye sınıfından
ayrılmak için, başlarına âbânî sarık sarardı:
Sarığı saltanatı b o ş ‘ kafasında yaşatır
/ Ağam âbânî sarıkla ağa-banî görünür (Lâedri)