Osmanlı Devletinin yüz yirmi ikinci şeyhülislâmı. İsmi,
Abdurrahmân Nesîb’dir. Babası, Üsküp kâdısı
Halil Feyzî Efendidir. 1842 (H.1258) târihinde
Üsküp’te doğdu. 1913 (H.1332)te İstanbul’da
vefât etti.
Zamânının âlimlerinden ilim tahsil etti. Liphovalı
Kâdı Süleymân Efendiden güzel yazı (hüsn-i
hat) öğrendi. Muhammed Efendiden Rıfâiyye yolunun
edeblerini öğrendi. Gülşeniyye yolu büyüklerinden
Edirneli Şerefüddîn Şuayb Efendinin
sohbetlerinde bulunarak tasavvufta yükseldi.
1863’de İstanbul’a gelerek Fâtih dersiâmlarından
Mustafa Şevket Efendinin talebeleri arasına girdi
ve tahsilini tamamladı. Daha sonra Muallimhâne-i
Nüvâba (kâdı, hâkim yetiştiren okul) girerek
maaşsız memur oldu. Burada stajım tamamlayıp,
diploma aldı. 1868 senesinden îtibâren Anadolu,
Rumeli ve Mısır’da çeşitli vazifelerde bulundu. 31
Aralık 1911 târihinde yetmiş iki yaşında olduğu
hâlde, ittihâtçıların iş başına getirdiği Mûsâ Kâzım
’ın şeyhülislâmlıktan ayrılması üzerine Saîd
Paşa hükümetinde şeyhülislâmlık vazifesine getirildi.
1912 senesinde Saîd Paşa kabinesi ile birlikte
istifâ ederek şeyhülislâmlıktan ayrıldı. 1913 senesinde
Bakırköy’deki evinde ibâdet ve İlmî çalışmalarla
meşgûl iken vefât etti. Bakırköy Kabristânında
annesinin yanına defnedildi.
İkinci Mecîdî, Üçüncü Osmânî nişânlarıyla
taltîf edilmiş olup, altmış yıla yakın memuriyeti esnâsında
çalışkanlığı, doğruluğu, alçak gönüllülüğü
ve ehliyeti ile unutulmaz bir isim bırakmış olan
Abdurrahmân Nesîb Efendi, hukuk ilmi yanında tasavvuf
ilmine de âşinâ (hallenmiş) bir zâttı. Muhyiddîn-i
A rabi’nin eserleri üzerinde çalışmalar
yapmış bunlardan yaptığı tercümeleri neşretmiştir.