Ağaoğlu, Adalet

Ağaoğlu, Adalet
Türk kadın oyun yazarı ve romancısı (Nallıhan 1929). Ankara Kız Lisesi’ni (1946), DTCF Fransız Dili ve Edebiyatı bölümünü bitiren Adalet Ağaoğlu (1950), açılan bir sınavı kazanarak Ankara Radyosu’na girdi (1951) ve çeşitli yönetim görevlerinde bulundu, TRT’nin özerkliği kısıtlanmak istenince ayrıldı (1970).Tiyatro üstüne yazdığı yazılarla (1946) sanat yaşamına giren Adalet Ağaoğlu’nun ilk şiirleri Kaynak ‘ta yayımlandı (1948). Sevim Uzgören ile yazdığı ilk oyunu {Bir Piyes Yazalım) Ankara’da Küçük Tiyatro’da sahnelendi (1953). İlk romanı Ölmeye Yatmak’ın çıktığı 1973’e kadar oyun yazarlığını sürdürdü. Gazetelerde tiyatro ve tiyatro sorunları üstüne eleştiriler yazdı. Oyunlarında kimi toplumsal durumlardan, olgulardan yola çıkarak, belirgin bir soyutlamayla bireyin dünyasına eğildi. Roman ve öykülerinde toplumsal değişikliklerin bireyin dünyasında yolaçtığı sarsıntıları, aydınlar dünyasındaki baskıları, vb. inceledi. Başlıca yapıtları: Evcilik Oyunu {1964), Çatıdaki Çatlak (1967), Sınırlarda Aşk-Kış-Barış (1970), Bir Kahramanın Ölümi)(Türk Dili Tiyatro Özel Sayısı, 1969), Çıkış, (Türk Dili, 1971), Kozalar (1973), Yüksek Cerilim (öykü, 1975 Sait Faik Hikâye Armağanı), Fikrimin İnce Gülü (roman, 1976), Kendini Yazan Şarkı (1977), Bir Düğün Gecesi{roman, 1978; 1979 Sedat Simavi Vakfı Ödülü; 1980 Orhan Kemal ve Madaralı roman ödülleri); Üç Beş Kişi (roman, 1984); Göç Temizliği (anılar, 1985), Geçerken (deneme-eleştiri, 1986), Hayır (roman, 1987), Ruh Üşümesi (roman, 1991), Çok Uzak- Fazla Yakın (1992 Türkiye İş Bankası Tiyatro Ödülü), Gece Hayatım (öykü, 1992), Karşılaşmalar (deneme- eleştiri, 1993).