Avrupa ahengî olarak da bilinir, Napoleon sonrası dönemde, var olan sınırları ve siyasal statükoyu korumak amacıyla Avrupa krallıklarınca benimsenen üstü kapalı oydaşma. Buna göre büyük devletlerin, iç ayaklanma tehdidi altındaki devletlerin içişlerine karışma ve ortak iradelerini onlara dayatma sorumluluğu ve hakkı vardı. Özellikle İtalya (1820) ve Ispanya’daki (1822) ayaklanmalar bu oybirliğine dayanarak bastırıldı. Ama ilgili devletler, Belçika’nın ayaklanıp bağımsızlığını ilan etmesine (1830) göz yumdular. 1830 ve 1848 devrimlerinin patlak vermesinin ardından İtalya ve Almanya’da siyasal birliğin sağlanması ile eski işlerliğini yitiren Avrupa Oybirliği, 19. yüzyıl sonlarına değin, büyük devletlerin toprak sorunlarında birbirine danışması kuralı biçiminde varlığını sürdürdü.