AVUSTURALYA ANAYASAL YÖNETİME GEÇİŞ..

1860-66. Mart 1860’ta Franz Joseph, aslında imparatorluk düzeyinde bir danışma kurulu olan Reich- sraf ın yerel Dı’ef’lerin önereceği ve kendisinin onaylayacağı 38 temsilci daha eklenerek genişletilmesini emretti. Bu meclisin görevi imparatorluğun yeni anayasasını hazırlamak olacaktı. Görüşmeler başladı. Çoğu Alman olan liberal merkeziyetçiler merkezî yönetimin, Macar, Çek ve PolonyalI soylulardan oluşan muhafazakâr federasyon yanlıları Diet’lerin güçlendirilmesinden yanaydı. İmparator, federasyon düşüncesini ırksal değil, tarihsel açıdan savunan muhafazakârları destekliyordu. Sonunda kararnameyle çıkarılmış bir anayasa niteliğindeki 1860 Ekim Belgesi açıklandı. Temsilci sayısı 100’e çıkarılmış, Reichsrat’m maliye, ticaret ve sanayiye ilişkin yasama yetkisi genişletilmiş, dışişleri ve askeri konular imparatora bırakılmıştı. Macaristan, anayasal açıdan 1848 öncesindeki durumuna geri dönüyordu. Federasyon yanlıları da, merkeziyetçiler de sonuçtan hoşnut kalmadılar. Ekim Belgesi’nde yapılan bazı değişikliklerden oluşan ikinci bir taslak Şubat Beratı adıyla yayımlandı. Ekim Belgesi gerçek anlamda bir temsili anayasa değildi. Şubat Beratı’yla da biri Diet temsilcilerinden, öbürü soylulardan ve ülkenin önde gelen kişilerinden oluşan iki meclisli bir düzen getiriliyordu. Ayrıca, Macaristan dışındaki Habsburg topraklan için de parlamenter bir yönetim kuruluyordu. Uusal gruplann muhalefeti yüzünden bir türlü yürürlüğe konamayan anayasa, 1865’te tümüyle kaldınldı. Yeni başbakan Belcredi döneminde mutlakiyete geri dönülmüştü, ama 1866 Savaşı’nın sonuçlan anayasal düzene geçilmesinin kaçınılmaz olduğunu gösteriyordu.