Aynı Anda Olur Bunlar

Aynı Anda Olur Bunlar

ne kadar çok asfalt dökülse de yollara 
bir kız düşer gene de mutlaka kötü yola

biri sevgilisini düşünür 
hayatın anlamı gibi 

genelevde bir adam genel bir kadına
tüm cevaplar biraz da kendisine çıkıyorken
“buraya nasıl düştün” diye sorar

meşhur ve yabancı isimli mağaza vitrinlerini 
kapıcı kızları temizler geceleri

biri kirlenmesin diye namusu
karşı koyar canını verir gündüz
gece morg bekçisi sarhoş gelir
bir güzel düzer onu

“böyle gelmiş böyle gider” der biri
“takdiri ilahi”leyerek kafasıyla onaylar onu bir diğeri
fakat asıl denge ise hep başka birileri
birinin hayal gücü zengindir ama hiçtir
biri hayal kurmaya da adam tutar
doğuştan zengindir
trafiğe küfreder biri evinin penceresinden
biri durup durup bacaklarına bakar kadınların
“altı milyar dünyalının çöpü püsürü nereye toplaşır”
bunu düşünür başka biri

biri taksitinin son günüdür ona seğirtir
biri bir kavgayı ayırırken 
arada pisi pisine ölür

biri zayıf alırken matematik dersinden
ay sonunu hesaplar zayıf veren biri de

biri boş vakitlerinde su sporları yapar 
birinin dolu vakitlerinde bile evini su basar

televizyonda laleli’deki otel yangını
seyredilirken kahvede:
“yazık ulan şu romenlere nataşalara 
daha taş gibi de kadınlarmış” der biri
“daha çok düzülürlermiş be yazık hakkaten”
der bir diğeri 

biri bir türlü anlam veremez
bunca yıl bedavaya dünyanın
enayi gibi dönüp durmasına

birinin evine hırsız girer diğerinkine polis

biri çöpte ekmek ararken 
çöpten heykel yapar bir diğeri

biri habire ev alır 
biri habire nasihat

biri lokantada asgari ücret kadar
bahşiş bırakırken garsona
biri hapisten çıkar tam onsekiz yıl sonra
haberlere konu çıksın diye kendini yakar

“herkes benim gibi olsa cennet olur bütün dünya”
diye düşünür bir diğeri

biri köpeğini gezdirir biri bebeğini

eroin krizine girer biri çırpına çırpına ölür yolda

biri memlekete yalnızca yalnızca televizyonda üzülür

“yeter be memlekete üzüldüğüm
biraz da memleket bana üzülsün”
der bir diğeri

birinin dişi altın kaplamadır kalbi sunta

birinin doğumgünü olur şimdi
birinin nikahı birinin sünnet düğünü
biri ölüm döşeğindeyken
hamile kalır başka biri

biri akşamdan kalmadır
akşamın haberi olmasada o biri’nden

biri sevgilisine mektup döşenir 
atatürk’ün gençliğe hitabesi gibi

televizyona dalar yemeği yakar başka biri

biri birine çarpar burnunu kanatır
iki insan değil de iki yumurta sanki

biri “hayat pahalı” der
günde yüz elli kişi ölürken

biri biri bile olamaz
tipten kaybeder o diğeri

“kaç ağaç vardır dünyada şimdi”
“nereye gidiyor kayan yıldızlar”
“nedir şimdi serçelerin gündemi”
uyuyamaz düşünür bunları başka biri

futbol politika.. muhabbet sardıkça sarar 
çaylar kahveler içkiler tazelenir
cümleler lıkır lıkır sabaha uzar

biri sur dibinde at keser 
biri beyaz atlı prens bekler
kedi etinden kokoreç yapar bir diğeri

“hayat çok güzel ve her şey mantıklı” 
diye düşünür hep kazanan biri

“e peki ezilenler üzülenler uzaylı mı” diye sorar
tüm hayatı kaybetmek olan başka biri

fakirlik dünyada o kadar zengindir ki 
açlık ingilizceden bile en birinci lisandır

biri valla doğru ya der her duyduğunda
biri ya küfreder ya da duymaz bile dediğini

adları değişik olsa da hep aynı gün yaşanır

biri hep geç kalıyorken erken gider hep başka biri
biri kaybediyorken kazanır hep bir diğeri

insan toprağa dönüşür – toprak çiçeğe
biri birine verir o çiçeği 
sevişirler

hayat sürer gider böylece bildiği gibi

-Metin Üstündağ-
Görüşmeyeli Uzun Zaman Oldu’dan.