BALDIRAN (AĞU OTU)

Arabçası : Şevkerân. Lâtincesi : Coniıım maculatum. Yetiştiği yer ve çeşitleri: Kuru ve çorak yerlerde yetişir. Büyük baldıran ve küçük baldıran olarak iki çeşittir. Kullanılan maddesi: Kökü, yaprakları.

Tıbbî Özellik ve Faydaları:

a) Boyu iki metreye kadar uzar. Haziran aylarında beyaz çiçekler açar. Yapraklan büyük, gövdesi kalın, saplarının alt kısımları erguvânî renktedir. Kötü bir kokusu olan zehirli bir bitkidir. Özünde bulunan (coniin) maddesinin 0,5 ilâ 1 gramı yetişkin bir insanı öldürebilir. Ayrıca nefes yollarını felce uğratır. İki çeşittir. Büyük baldıran ve küçük baldıran. Hekimlikte büyük olanı kullanılır.

b) Külleri saçlara sürülürse kuvvetlendirir.

c) Çay gibi kaynatılıp içilmeye devam edilse göğüs ve akciğerde bulunan kan, safra, balgam ve sevdayı çıkarır. Göğüs ağrısına, öksürüğe, nefes darlığına, idrar söktürmeye faydalıdır.

d) Sığırın bacak kemikleri içdeki ilikleri ile macun haline getirilip ağrıyan başa sürüldüğünde ağrıyı dindirir.

e) Kaynatılıp lâpası şişlik üzerine konursa şişliği indirir.

f) Baldıran otu tetanus hastalığı, siyatiğe, atardamar kireçlenmesi ve prostat hastalığına karşı ilâç olarak tatbik edilir. Aynca ilâç sanayiinde de ilâç olarak kullanılır.