BILDIRCIN
Eti çok lezzetli olan bıldırcın.
(Coturnix coturnix); Aim. Wachtel, Fr. Caile des bles, İng. Quail. Familyası: Sülüngiller (Phasianidae). Yaşadığı yerler: Avrupa, Asya, Afrika, Avustralya, Amerika, Yeni Gine’nin ekin, çayırlık ve fundalık alanlarında. Özellikleri: 18-20 cm boyunda, küçük başlı, narin ve sert gagalı, eti için avlanılan göçmen bir kuş. Ömrü: 15-20 yıl. Çeşitleri: Boyalı, dağ, mâvi, tepeli, bataklık ve Japon bıldırcınları. Tombul vücutlu, sırtı pas sarısı çizgili, kirli beyaz karınlı bir kuş. Başı koyu kahverengi ve gözlerinin çevresi beyaz halkalıdır. Otlar, tahıl tarlaları ve bodur ağaçlıklı alanlarda gezinerek tohum, kurtçuk ve böceklerle beslenir. Yuvasını çalılıklar altında eştiği bir çukurda yapar. San kahverengi benekli 7-15 yumurta yumurtlar. Yılda 2-3 defâ kuluçkaya yattığı olur. Üç haftada yumurtadan çıkan yavrular, hemen analarının peşlerine takılarak kurtçuk ve böcek yemeye başlarlar. Bıldırcın ürkütülünce koşarak, çalılıklar arasında gizlenerek saklanır. Avrupa bıldırcınları eylül-ekim aylarında Afrika’ya göç ederek kışı geçirir. Mayıs, haziranda tekrar Avrupa’ya dönerler. Gece alçaktan uçarak göç ettiklerinden ağ kurularak rahatlıkla yakalanırlar. Eti çok lezzetlidir. Evcilleştirilen Japonya bıldırcını çiftlikte eti ve yumurtası için kafeslerde beslenir. Amerika ve Avrupa ülkelerinde de yetiştirilmeye başlanmıştır. Bıldırcın yetiştiriciliği Türkiye’de de her geçen gün yaygınlaşmaktadır. 12 haftalık yavrusu yumurtlamaya başlar. Amerikan bıldırcınları Eski Dünya bıldırcınlarından daha iri ve renklidir. Bıldırcınlar avcılar tarafından tüketildiği gibi, tilki, kokarca, gelincik, atmaca, baykuş tarafından da avlanırlar.