(çam’dan çam-çak). Ağaçtan yayvan bir tas seklinde yapılmış kulpsuz ve kapaksız su kabı. ]١ Camdan, porse-lenden, billûrdan veya herhangi bir ma-denden yapılmış (bazen kulplu) içecek ve-ya giyecek kabı. ار Mah. Büyük tahta kep-çe (Elbistan, Kula, Manisa).
— ANSİKL. Genellikle çam ağacından yapıl-dığı İçin bu adı almıştır. Şehirierde bakır-dan, gümüşten, billûrdan, kıymetli taşlar-dan da yapılmış, zamanla kulp takılmış, bunlara doldurma adı verilmiştir. Çamçak, gerekirse içinde çorba ve sulu yemekler ye-mek için de kullanılırdı. Seferde kullanı-lanlarm meşin mahfazası olurdu.
Batıda XIV. yy.da yapılan kalaydan çam-çakların yerini XVII. yy.da yapılan çini,
XVIII. yy.da yapılan porselen çamçaklar aldı. Tek kişilik küçük çamçak büyük ŞÖ-!enlerde ku’،lanılırdı; yoksa genel olarak ay-nı çamçaktan iki davetli birlikte yemek yer-di; bu usul, Mazarin XVII. yy.da Fransa’-ya çukur tabağı soktuktan sonra ortadan kalktı. Küçük çamçaklar genellikle değerli madenlerden yapılırdı; yemek takımı dolap-larını süslemek için kristalden, çesitii akik-lerden de çamçaklar yapıldı. XVI. yy.da yapılan lohusa çamçağı kapaklıdır, içinde yatakta yemek için lüzumlu olan her şey bulunur. Kulplu, gümüş çamçaklar modası aynı devirde yayıldı, bu çeşit çamçakların en zarifleri XVIII. yy.da yapıldı; kapaklı olan bu çamçaklara bugünkü * rından ötürü «sebzelik» adı verilmiştir. (ML)
