(Allâh ve Resûlü, daha iyi bilir!) dedim.
O, (Cebrail’di. Size, dininizi öğretmek için gelmişti.) buyurdu (8). Buhârî’ye göre : Soran kişi, arkasını dönüp gidince, Resûlullâh : (Onu çeviriniz!) diye emir verdi ise de, izini tozunu bulamadılar (9).
Peygamberimize : «Yâ Resûlallâh! Sen, ne zamandan beri Peygamberdin?» diye sordular.
Peygamberimiz : «Âdem (A.S.) Rûh ile cesed arasında bulunduğu zamandan beri!» buyurdu, (lbn-i Sa’d – Tabakat, c. 1, s. 148, Ahmed b. Hanbel – Müsned, c. 5, s. 59, Buhârî – Tarihul-kebîr, c. 4, ks. 1, s. 374, Tir-mizî-Sünen, c. 5, s. 245).
«Yâ Resûlallâh! Müslümanların hangisi üstündür?» diye sordular. Peygamberimiz : «Müslümanlar, dilinden ve elinden selâmette kalan!» buyurdu. (Buhârî – Sahih, c. 1, s. 9, Tirmizî – Sünen, c. 4, s. 661).
Abdullâh b. Mes’ûd : «Amellerin hangisi Allâh’a daha sevgilidir!» diye sordu.
Peygamberimiz ; «Vaktinde kılman Namaz!» buyurdu.
«Sonra, hangisidir?»’ diye sordu.
«Anaya, babaya iyüik etmek!» buyurdu.
«Ondan sonra, hangisidir?» diye sordu.
«Allâh yolunda savaşmak!» buyurdu. (Buhârî – Sahih, c. 1, s. 134)’. Vâbısa b. Mâbed : «Yâ Resûlallâh! Senden, iyütği ve günâhı sormağa geldim.
Seni, hak dînle gönderen Allâha yemîn ederim ki, onu, daha başkasından sormayacağım!» dedi.
Peygamberimiz : «İyüik, içini açan; günah da, içini tornalayan, yakan şeydir!…» buyurdu. (Ahmed b. Hanbel – Müsned, c. 4, s. 227).
Nevvas b. Sem’an- da Peygamberimizden : «İyilik ve günâh nedir?», diyerek aynı şeyi sorunca, Peygamberimiz : «İyilik, huy güzelliğidir.
Günah ise, içini tırmalayan, sıkan, insanların ona’vâkıf olmalarından hoşlanmadığın şeydir!» buyurdu. (Ahmed b. Hanbel – Müsned, c. 4, s. 182).
Bir adam gelip : «Yâ Resûlallâh! İnsanların hayırlısı hangisidir?* diye sordu.
Peygamberimiz : «ömrü uzun ve ameli güzel olandır!» buyurdu. «Însanîann şerlisi kötüsü hangisidir?» diye sordu.
«ömrü uzun, ameli de lcötü olandır!» buyurdu. (Tirmizî – Sünen, c.
4, s. 566, Ahmed b. Hanbel – Müsned, c. 5, s. 40).
Bir Bedevi : «Yâ Resûlallâh! Tedâvî olunalım mı?» diye sordu.
(8) Müslim ■ Sahfh, c. 1, s. 29.
(9) ‘Buhârî – Sahih, c. 1, s. 18.