Çocukluğumu özledim

Çocuk olmayı özledim üzüntü yok stresi yok aşırı düşünme yok kalp kırıklığı yok acaba şimdi benim arkamdan hangi oyun oynayacaklar yok benim ölmem için hangi filmi çevirecekler kimler bir araya gelecekte beni yok etmeye çalışacak ben nasıl kendi kendime  yok olabilirim diye çaresizliklerin ötesinde olmak yok çocuk olmak çok güzel bir şey bu hayatta verilen en güzel hediye çocuk olmak sanırım benim de yüreğim biraz çocuk gibi o yüzden çok çabuk kandırılıyorum o yüzden çok çabuk düşmanlarım oluyor o yüzden her şeyi dert ediyorum o yüzden dertlerimin içerisinden çıkamıyorum çözüm bulamıyorum çaresizlikler içerisinde yüzüyorum çocuğun çaresizliği gibi çırpılmışım ondan keşke ben çocuk kalsaydım arkamdan film çevirenlerin hepsi büyüsün

Rate this post
Rate this post

Cevapla

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar işaretlenmelidir *

*