Coolidge

Coolidge, (John) Calvin (d. 4 Temmuz
1872, Plymouth, Vermout – ö. 5 Ocak 1933,
Northampton, Massachusetts. ABD),
ABD’nin 30. başkanı (1923-28). Tutucu
Cumhuriyetçi politikasıyla iç ve dış sorunlar
karşısında yönetimin tepkisiz kalmasına yol
açmış, bu eylemsizlik çizgisi I. Dünya
Savaşı ile 1929 Büyük Bunalımı arasındaki
dönemin en belirgin özelliği olmuştur.
Coolidge 1897’de Northampton’da avukatlığa
başladı ve iki yıl sonra kent meclisi
üyesi olarak siyasete atıldı. Daha sonra
Northampton belediye başkanlığı, eyalet
senatörlüğü ve vali yardımcılığı yaptı.
1918’de vali seçildi. Eylül 1919’da Boston’
daki polis grevinin yol açtığı iki günlük
kargaşayı bastırmak için eyalet muhafızlarını
çağırarak bir anda bütün ülkenin dikkatini
üzerine çekti.
1920’de Cumhuriyetçi Parti’nin Ulusal Kurultayında
delegeler, başkan adaylığına
Calvin Coolidge
EB Inc.
Warren G. Harding’i seçen parti önderliğine
karşı kendiliğinden bir tepki biçiminde
ilk oylamada Coolidge’i başkan yardımcılığı
için aday gösterdiler. Cumhuriyetçiler,
“Normale dönüş” programıyla seçimi kolayca
kazandı. Harding’in beklenmedik ölümü
(2 Ağustos 1923) üzerine başkanlığı
üstlenen Coolidge, bölünmüş bir parti,
hiziplere ayrılmış bir Kongre, skandallar
yüzünden saygınlığını yitirmiş bir yönetim
ile iç ve dış politikada zor sorunlar devraldı.
Dikkatli, sessiz ve ustaca manevralarla yürütme
organını yeniledi. Yönetim organlarındaki
yolsuzluklara son verdi ve partisi
üzerinde denetim kurdu. Böylece 1924’te
yeniden seçimleri kazanması zor olmadı.
Sorunları küçümsemesi, geleneksel güvenlik
ve bağlılık kuramlarını yüceltmesi ile
sakin ve becerikli yöneticiliğin simgesi durumuna
geldi. 1924 seçim kampanyasında,
Coolidge, özellikle üçüncü parti (İlerici)
adayı Robert LaFollette’nin “tehlikeli radikalliğini”
hedef aldı.
Coolidge dönemi, ekonomik bunalımların
da, gösterişli siyasal önderliğin de olmadığı,
görünüşte refahın yaygınlaştığı bir dönemdi.
Ekonomiye karışmamak, onun döneminde
yönetimin en önemli ilkesi oldu.
Eskiden ekonomiyi düzenleyen kurumlar,
yatırımcıların danışman kuruluşları durumuna
geldi, vergi indirimleri programlanyla
sermaye desteklendi, yüksek gümrük vergileriyle
sanayi ve tarım koruma altına alındı.
Coolidge tarımda destek atımlarına ve
I. Dünya Savaşı’ndan dönen askerlere tazminat
ödenmesine kesinlikle karşı çıktı.
Ama onun vetosuna karşın Kongre tazminat
yasasını kabul etti (1924). Coolidge,
McNary-Haugen’in tarımda destek alımlan
yasa önerisini iki kez veto etti (1927-28).
Uluslararası alanda, dönemin Amerikan
kamuoyunu yansıtan bir tutumla kuramsal
düzeyde barışçı ilişkilerden ve silahsızlanmadan
yanaydı, ama bu amaçla uluslararası
sorunlara karışmaktan da kaçındı.
1928’de başkan adayı olmayı kabul etmedi,
Otobiyografisini yazmak üzere Northampton’a
çekildi. Siyasal sorunlarla
ilgili birkaç makalesi de bu dönemden
kalmadır