COVID-19 İÇİN KLİNİK DENEMELER VAR MI?
Klinik araştırmalar, gönüllülerin yeni ilaçlar veya başka tedaviler aldıkları araştırma çalışmalarıdır, böylece bilim adamları tedavilerin ne kadar iyi çalıştığını değerlendirebilirler. Araştırmacıların, yeni bir ilaç veya diyet veya tıbbi cihaz gibi yeni bir tedavinin insanlarda güvenli ve etkili olup olmadığını anlamalarının birincil yoludur. Katılımcılar, test edilen ilaçları veya tedavileri almaya ek olarak, nasıl hissettiklerini bildirerek ve sağlayıcıların kan testleri veya diğer testleri de içerebilecek takip muayeneleri yapmalarına izin vererek sonuçların ölçülmesine yardımcı olabilirler.
ABD Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) bir klinik araştırmanın başlamasını onaylamadan önce, bilim adamları güvenlik ve performansı test etmek için hayvanlarda laboratuvar testleri ve araştırmalar yaparlar. Bu çalışmalar olumlu sonuçlar gösteriyorsa, FDA, güvenliği test etmek için çok küçük bir katılımcı popülasyondan başlayarak, insanlarda test edilecek tedaviye onay verir.
Amerika Birleşik Devletleri’ndeki birçok bilim adamı, hastalığı önlemek, tedavi etmek ve daha iyi anlamak için klinik araştırmalar yapmaktadır. Ulusal Sağlık Enstitüleri (NIH), en umut verici ilaçları ve diğer tedavileri belirlemek için hükümet, endüstri ve üniversite araştırmacıları arasında bir ortaklık kurdu. Bunlar, Hızlandırıcı COVID-19 Terapötik Müdahaleler ve Aşılar veya ACTIV denemeleri olarak adlandırılır. Birçok farklı yerde beş ACTIV denemesi sürmektedir ve benzer tasarım ve hedeflere sahip diğer dört deneme ACTIV ile ilişkilidir. Bu çalışmalarda incelenen tedaviler, hastaneden yeni taburcu edilen hastalar için hastalığın her aşamasında – evde (ayakta tedavi), hastanede (yatan hasta) veya iyileşme sürecinde (iyileşme döneminde) hastalar içindir.
İnsanlarda ilaç tedavilerini test etmenin altın standardı, randomize, çift kör, plasebo kontrollü klinik çalışmadır. Bu klinik denemeler, COVID-19 için başarılı tedaviler bulmanın en hızlı ve en titiz yoludur. Bu denemelerde katılımcılar, test edilmekte olan ilacı alan bir test grubuna veya içinde aktif ilacın hiçbirine sahip olmayan bir tedavi olan bir plasebo alan bir kontrol grubuna rastgele atanır.
Her iki grup da COVID-19 hastalığının evresi için standart olan başka bakımlar alıyor. Ne katılımcı ne de doktor tedavinin ilaç mı yoksa plasebo mu olduğunu bilmediğinden, bunlara “çift kör” denemeler denir. Bu çift körleme, araştırma ekibinin üyelerinin ve çalışma katılımcılarının sonuçları etkilemesini engeller. Yalnızca Veri Güvenliği İzleme Kurulu olan ayrı bir ekibin parçası olan bir grup bilim insanı, katılımcıların ne aldığını bilir. Bu ekip, tüm katılımcıların güvenliğini yakından izler.