Fransız ressamı ve mucidi (Cormeilles-en-Parisis 1787-
Bry-sur-Marne 1851). Paris’te bir resim atölyesinde çıraklık
yapan Jacques Daguerre, mesleğinde kısa sürede
ilerleyerek Opera’nın dekorcusu oldu. 1822’de perdeyi
önden ve arkadan ışıklandırarak, yapay bir aydınlatmayla
dekoru seyircilerin önünde değişen büyük panoramalar
sunduğu “diorama”yı açtı (bu gösteriyi onyedi
yıl sürdürdü). Çağının birçok bilim adamı gibi, kakaranlık
odadaki görüntüyü tespit sorununu düşünmeye
başlayıp, optikçi Charles Chevalier’nin 1826’da tanıştırdığı
Nicephor Niepce’le bir sözleşme imzaladı (14
Aralık 1829). Niepce’nin çalışmaları konusunda bilgi aldıktan
sonra, tasarısını uygulamaya koyabilmek için daha
uzun süre çalıştı (kimyayla ilgili hiçbir bilgisi olmadığından
sonuç almayı umduğu her ürünü sabırla deniyordu);
sonunda Niepce’in kullandığı bitümlü ürünlerden
vazgeçerek, duyarlı ürün olarak iyot buharlarına
tutulmuş gümüş levhalar kullanmaya başladı; levhanın
ara buharına tutulmasının, gümüş iyodürü cıva iyodüre
dönüştürerek görüntüyü tespit ettiğini (yönleme Dagerreyotipi
adı verildi) buldu.
Daguerre, Jacques
09
Eki