Dame à la Licorne

Dame de Monsoreau (LA), Baba Alexandre Dumas’nın romanı (1846); la Reine Margot’nun (Kraliçe Margot) devamıdır. Anjou dükünün, kardeşi Henri IIl’ün yerine tahta çıkmak için çevirdiği entrikaları anlatır. Kralı, «gözdeleri» (Quélus, Schom-berg, Maugiron, d’Epernon) ile ve Gorenf-lot adındaki çapkın bir keşişi tıpkı kocaman bir kukla gibi, güldürülü bir biçimde idare eden soytarısı Chicot savunur. Monsoreau senyörünün hileyle evlendiği güzel Diane de Meridor ile Bussy d’Amboise arasındaki trajik aşk serüveni, bu karışık siyaset entrikaları içinde gelişir. Bussy d’Amboise öldürülür, ama onun intikamı Dame de Monsoreau’nun devamı olan Les Quarante-Cinq (Kırkbeşler) adlı romanda alınır. Dumas, Auguste Magnet ile birlikte çalışarak bu romandan 5 perdelik bir oyun çıkardı (1860). [L]

Kleitoros’lu, yunan heykeltıraşı (M.ö. 400’e doğr.) Polykleitos’un çömezi, Lysandros, Poseidon ve Artemis’in heykellerini yaptı. Bugün ancak kaideleri ayakta kalan bu eserler, Delphoi’de Aigos-Pota-mos savaşı şerefine dikilen anıtı süslemekteydi. (L)

DAMEAS Krotonos’lu, yunan heykeltıraşı (M.ö. VI. yy. sonu,-V. yy. başı). Olimpiyatlarda üstün başarılar sağlayan yurttaşı Krotonos’lu Milon’un bir heykelini yaptı. Bu heykel kaybolmuştur. (L)

Dame aux Camélias (LA). Bk. KAMEL-YALI KADIN.

Dame Blanche (LA), 3 perdelik operakomik. Müziğini Boieldieu (1825), librettosunu ise Walter Scott’dan esinlenerek Eugène Scribe yazdı. İnsanı saran şiiri ve dramatik canlılığı, bu müziğe romantik bir hava verir. (L)

Dame de Chez Maxim (LA), Georges Feydeau’nun 3 perdelik komedisi (1899). Çok içki içilen eğlenceli bir geceden sonra, genç bir doktor evli olduğunu unutarak evine bir dansçı kadınla döner. Dansçı kadının geldiğini karısından saklamak zorundadır. Birtakım olaylar dansçı kadını dok-töhiiı karısı rolünü oynamağa iter. Bütün bu karışık durumlara karşılık, taşrada bir

düğüne çağrılan dansçı kadın, damatla kaçınca işler yoluna girer. Ustalıkla düzenlenen bu komedi Feydeau’nun ulaştığı başarının eksiksiz bir örneğidir. (L)