DEFNE AĞACI
(DEFNE YEM İŞİ)
Arabçası : Rend, Ğâr, Habbül Gâr, Şecerü’lğar.
Lâtincesi : Laurus Nobilis.
Yetiştiği yer ve çeşitleri: Birkaç çeşittir. Hemen her yerde olur.
Kullanılan maddesi: Yemişi, yaprakları.
Tıbbî Özellik ve Faydaları:
a) Birkaç çeşit defne ağacı vardır. Tıbda kulanılan ve iyisi olan, yabanîsidir. Hoş kokuludur. Yaprakları dökülmez. Kullanılma miktarı iki miskaldir. (9-10 gr.) Ciğer ve muhitine zararlı ise de muslihi zereşk’dir. Bedeli mahlep tohumu veya yem işi ile acıbademdir.
b) Suyu, kaynatılıp içilse çok şiddetli baş ağrılarına iyi gelir.
c) Güç doğumlarda, aybaşı gecikmelerinde, haşerat sokmalarında ve bütün zehirlenmelerde faydalıdır.
ç) Meyvesinin iki tanesi döğülüp yenilse, sancının her çeşidini derhal keser.
d) Yapraklar kaynatılıp üzerine oturulsa mesane hastalıklarını iyileştirir.
e) Ateşi düşürür, terletir ve vücuda rahatlık verir.
f) Defne yemişinin yaş ezilmişinden (döğülmüşünden), iki kaşık içildiğinde, o saat bağırsak ağrısını dinlendirir.
g)Yiyeceklere bahat olarak kullanılır.
ğ) İştahı açar, hazmı kolaylaştırır. Kan dolaşımını tanzim eder.
h) Yaprakları sirke ile kaynatılıp dişe gargara yapıldığında diş ağrısını dindirir.