Depretis, Agostino

(d. 13 Ocak 1813,
Mezzana Corti, İtalya Krallığı – ö. 29
Temmuz 1887, Stradella, İtalya), üç kez
başbakanlık görevinde bulunan İtalyan devlet
adamı. Risorgimento (Yeniden Yükseliş)
hareketinin sol kanat önderlerindendir.
Tartışmalı bir dış politika izlemesine ve
ılımlı reformlarıyla liberalleri düş kırıklığına
uğratmasına karşın, partiler arasındaki
farklılıkları en aza indirerek değişik partilerin
üyelerini aynı hükümet içinde bir araya
getirmiş ve böylece oldukça istikrarlı bir
yönetim kurmuştur.
Pavia’daki hukuk okulunu bitirdikten
(1834) sonra birkaç yıl ailesinin mülklerini
yönetti. Avrupa’da devrimci ayaklanmalann
birbirini izlediği 1848’de ilk Piemonte
Parlamentosu’na seçildi ve yaşamının sonuna
değin milletvekilliğini sürdürdü. Mecliste
Sardinya-Piemonte başbakanı Kont Cavour’a
sürekli karşı çıktı. 1850’de solcu yayın
organı Progresso’yu kurdu.
1853’te, Giuseppe Mazzini’nin planladığı
Milano’daki ayaklanmaya, büyük olasılıkla
başarısız olacağını önceden görebildiği için
doğrudan katılmadı. 1859’da, Avusturya’
dan yeni ilhak edilen Lombardiya’daki
Brescia’nın valiliğine atandı. Giuseppe Garibaldi
1860’ta Sicilya’yı Napoli’nin Bourbon
kralından aldıktan sonra, onun yokluğunda
adayı yönetmek üzere Depretis Sicilya’ya
gönderildi. Depretis’in gizli görevi
Sicilya’nın Sardinya-Piemonte’ye katılmasını
hızlandırmaktı. Bunu fark eden Sicilya
içişleri bakanı Francesco Crispi, Depretis’i
Garibaldi’ye ihbar ederek istifaya zorladı.
Bunun üzerine, Parlamento’ya dönen
Depretis sırasıyla bayındırlık (1862), donanma
(1866) ve maliye (1867) bakanlıklannda
bulundu. Urbano Rattazzi’nin 1873’te ölmesinden
sonra görünüşte sol kanadın önderliğine
yükselen Depretis, Mart 1876’dabaşbakanlığı üstlenmek üzere göreve çağrıldı.
Amaçladığı çok ılımlı reformları uygulamaya
zaman bulamadan, Mart 1878’de bir
skandal yüzünden hükümet düştü. Depretis
Aralık 1878’de yeniden başbakanlığa getirilerek
sekiz ay iktidarda kalan daha tutucu
bir hükümet kurdu. Ardından, yeni başbakanın
hükümetinde içişleri bakanı olarak
görev aldı. Fransa’nın İtalya için büyük
önemi olan Tunus’u işgal etmesiyle bu
hükümet de düştü.
Depretis’in Mayıs 1881’de kurduğu hükümet
Temmuz 1887’ye değin iktidarda kaldı.
Ama bu hükümet hiçbir yenilik getirmedi.
Hükümetin önemli sayılabilecek tek reformu
(1882), oy kullanma hakkının, toplam
nüfusun yüzde 2’sinden yüzde 7’sine genişletilmesi
oldu. Yönetimini hedef alan eleştirilerin
gitgide yoğunlaşmasına karşın Depretis,
değişik partilerin temsilcilerini hükümette
toplayarak iktidarda kalmayı başardı.
Dışişleriyle çok az ilgilenmesine karşın,
İtalya’nın tarafsız kalamayacağını anlamıştıbaşbakanlığı üstlenmek üzere göreve çağrıldı.
Amaçladığı çok ılımlı reformları uygulamaya
zaman bulamadan, Mart 1878’de bir
skandal yüzünden hükümet düştü. Depretis
Aralık 1878’de yeniden başbakanlığa getirilerek
sekiz ay iktidarda kalan daha tutucu
bir hükümet kurdu. Ardından, yeni başbakanın
hükümetinde içişleri bakanı olarak
görev aldı. Fransa’nın İtalya için büyük
önemi olan Tunus’u işgal etmesiyle bu
hükümet de düştü.
Depretis’in Mayıs 1881’de kurduğu hükümet
Temmuz 1887’ye değin iktidarda kaldı.
Ama bu hükümet hiçbir yenilik getirmedi.
Hükümetin önemli sayılabilecek tek reformu
(1882), oy kullanma hakkının, toplam
nüfusun yüzde 2’sinden yüzde 7’sine genişletilmesi
oldu. Yönetimini hedef alan eleştirilerin
gitgide yoğunlaşmasına karşın Depretis,
değişik partilerin temsilcilerini hükümette
toplayarak iktidarda kalmayı başardı.
Dışişleriyle çok az ilgilenmesine karşın,