DİL

Aim. Sprache (f), Fr. Langue (i), İng. Language.
Günümüzde, insanlar arasında anlaşmayı sağlayan
tabiî bir vasıta, kendisine mahsus kanunları olan ve
ancak bu kanunlar çerçevesinde gelişen canlı bir varlıktemeli bilinmeyen zamanlarda atılmış bir gizli anlaşmalar
sistemi, seslerden örülmüş İçtimaî bir müessese.
Dil, tabiî vasıtadır. Ona hükmedilemez, onun tabiatına
uymak mecburiyeti vardır. Dil, canlı bir varlıktır.
Her canlı gibi onun hayatında da bir takım merhaleler,
gelişmeler görülür. Ona müdahale yapılamaz, ancak
tabiî gelişmesini önleyen bir durum ortaya çıkarsa,
kendi şartları içinde müdahale yapılabilir. Dil, gizli
anlaşmalar sistemidir. Bu anlaşmalar tarihin bilinmeyen
zamanlarında aynı kavmin fertleri arasında yapılmış
ve böylece her kavmin ayrı bir dili olmuştur.
Türklerin gök, deniz, dağ dedikleri varlıklara,Araplar,
Hintliler başka isimler vererek âdeta sözleşmişlerdir.
Dil, İçtimaî bir müessesedir. Bir cemiyetin, bir kavmin,
bir milletin en büyük dayanağı dildir. Millet kendi
diliyle anlaşır, millî birliğini korur, başkalaşmaktan,
dağılıp yok olmaktan kurtulur. O halde dil; millî değerlerimizin
bütününü teşkil eden “ kültür” ün ilk ve temel
unsurudur; bir milletin ses dünyasıdır; düşüncesinin
aynasıdır; millî hafızanın, hâtıraların, duygu ve düşüncenin,
maddî ve manevî değerlerin, buluş ve keşiflerin
ortak bir hâzinesidir; fertleri birbirine bağlayan, yaklaştıranİçtimaî akrabalık bağıdır