DIXIE
DIXIE, iki ayrı anlamlı bir kelime: 1) A. B.D.’nin güney kesiminde, özellikle Ame¬rikan Konfedere devletlerini meydana ge¬tirmiş olan eyaletlere verilen ad; 2) Virgi- nia’lı bir anne-babanın çocuğu olan Ohso’- lu Daniel Decatur Emmett’in 1859’da yaz¬dığı coşturucu şarkının adı.
Kelimenin güney eyaletlerine ad oluşu ile ilgili birçok hikâye anlatılır. Bunların en yaygın olanı sudur: New Orleans’taki Ci¬tizens bank, 1860’tan önce 10 dolarlık bank¬notlar çıkarmış, fakat bölgede çoğunluk fransızca konuştuğu için paraların arkasına fransızcada non» anlamına gelen dix keli¬mesi yazılmış. Bu yüzden önceleri Louisi¬ana, daha sonra da bütün güney bölgesi, Dixit?’1eriıı ülkesi (Dixieland) diye tanın¬mış. Başka bir hikâyeye göre ise Dixie adında babacan ve iyi yürekli New York’- lu bir adam köleleriyle birlikte güneye göç etmiş, köleleri de bu yeni ülkeye Dixie Ül¬kesi (Dixie Land) adını vermişler. Hikaye¬nin daha değişik bit biçimine göre New- York’lu Dixie, kuzeyde köleliğin yasaklan¬ması eğilimi belirince, kölelerini güneylile¬re satmış. Köleler bu yeni durumdan hiç hoşnut olmamışlar ve Dixie’nin ülkesine geri dönmek istemişler. Bu sonuncu hika¬yedeki Dixie ülkesi, güney eyaletleri değil de New York’tur, Bu durumda Dixie ülke- si’nin nasıl güney eyaletleri anlamına gel¬diği açıklanmamaktadır. Ayrıca bu terimi Mason ve Dixon hattıyle açıklamak iste¬yenler de olmuştur.
Hem şarkı yazarı, hem de Jerry Bryant’ın
müzikal oyunlar oynayan tiyatro trupunda
aktörlük yapan Emmet ise, Dixie yi tru-
pun gösterileri için besteledi. Böyle bir şar-
kı bestelemek fikrini ise, New York’ta so-
ğuk, sıkıcı kış günlerinde gezici oyuncu-
ların «Keşke Dixie ülkesinde olsaydım»
demelerinden aldığı söylenir.
Dixie, ilk olarak, New York’ta Dixie’nin
Ülkesi adiyle çalındı. Daha sonra 1861 yı-
lının ocak ayında New Orleans’taki Vari-
ety tiyatrosunda Carlo Patti ve Susan De-
nin bu şarkıyı çalıp söyleyince büyük bir
ün kazandı. 1861 Şubatında Konfedere dev-
letler başkanlığına seçilen Jefferson Da-
vis şerefine Alabama’nın Mongomery
şehrinde yapılan törende çalınan şar-
kı, güneylilerin en çok sevilen şarkısı,
gitgide milli marşları haline geldi. Arkan-
sas’lı bir general olan şair Albert Pike,
şarkıya Konfedere devletlere uygun ye-
ni bir güfte yazdı ve bu güfte 30 nisan
1861’de yayımlandı. 1863’te Kuzey Caroli-
na’lı bayan M.B. Moore, güneyli devlet
okullarında okutulmak üzere alfabe, oku-
ma, tarih ve aritmetik gibi konuları kapsa-
yan bir Dixie Okul Kitapları dizisi çıkar-
dı. Dixie kelimesi kısa zamanda güney ül-
keleri ile eş anlama geldiyse de, kuzeyliler
şarkıya sahip çıkmakta devam ettiler.
Her ne kadar iç savaş sırasında pek çok
Dixie güftesi yazıldıysa da, günümüze yal-
nızca Emmett’in güftesi kalmıştır. Dixie,
bölge olarak yalnız güney eyaletleri anla-
mına gelirse de bir şarkı olarak bütün
Amerika tarafından sevilmektedir. (I*)
Dixiecrat partisi veya States Rights De-
mocratic party, 1948’de Birmingham’da
(Alabama) yapılan sözleşmeye göre. Demok-
rat partinin tutucu ve güney taraflısı kana-
dının ayrılmasıyle kurulan Kuzey Amerika
partisinin adı. F.D. Roosevelt’in ırk eşitliği
ve federal iktidarı yayma siyasetine (New
Deal), özellikle de Harry Truman’a karşı
olanlar tarafından kurulan bu parti, daha
çok eski Alabama valisi (1939-1943) Frank
Dixon’un (1892-1965) kışkırtmasıyle 1948
kasım seçimlerinde Güney Carolina valisi
J. Strom’u aday gösterdi. Ama bu, Harry
Trııman’ın yeniden seçilmesini önleyemedi.
<u
Dixieland (Florida’nın kuzeyindeki Dixie
eyaletinin adından), A.B.D.’nin güneyinde
doğan bir caz Üslûbu. Amerikalılar için
bu terim genel olarak ragtime’larla geçit
resmi ve bluz havaları karışımından mey-
dana gelen küçük müzik topluluklarınca
irticalen çalınan caz müziğini anlatır. Bu-
nunla birlikte çoğu zaman Dixieland üslu-
bu New-Orleans üslûbundan ayrı tutulur. O
zaman, Dixieland denince, New-Orleans üs-
lûbuna bağlı zencileri taklit eden beyaz ırk-
tan müzikçilerin eserleri anlaşılır. Dixieland
üslûbunun büyük yaratıcılık dönemi XX.
yy .in başlangıcı ile, 1930 yılları arasında
yer alır. Bu tarihten sonra bırakıldıysa da
1940’ta yeniden moda oldu (New Orleans
Revival) ve o zamandan beri genç caz mii-
zikçilerinin ilgisini çekmeğe devam etti.
(Ingiltere’de Chris Barber; Amerika’da Lu
Watters, Pete Daily; Fransa’da, Claude Lu-
te r, André Reweliotty, Maxime Saury, Clau-
de Bolling.) [l]
