DİYATEZ

DİYATEZ i. (yun. diathesis, elverişlilik’- ten fr. diathèse). Tıp. Aynı sebepten, ge¬nellikle bir beslenme bozukluğundan doğan, fakat yerleri ve belirtileri başka olan ve bir kimseyi aynı zamanda veya art arda rahat¬sız eden hastalıkların tümü.
— ANSİKL. Tıp. Organizmanın morfolojisi bünyeyi, çalışma tarzı ise mizacı tayin e¬der. Çalışma tarzı bozulduğu zaman mizaç da bozulur; bu duruma diyatez denir. Es¬kiler kemik, uçuk, verem, romatizma, dam¬la diyatezleri gibi pek çok sayıda diyatez gösterirler. Son ikisine (romatizma, damla) artritizm denir. Bugünkü nozoloji (hasta¬lıkları sınıflandırma bilimi) bütün bu diya- tezlerden yalnız artritizme yer verir. Sıraca ile verem arasındaki ilişkiler anlaşıldıktan sonra sıracalı diyatez terkedildi. Artritizm aynı insanda, yaşa göre, art arda değişik şekillerde belirir ve hemen daima bir bes¬lenme hastalığıyle son bulur: damla, kum, romatizma, şişmanlık, damar sertliği, şeker, v.b. Bu hastalıklar bir kimsede aynı zaman¬da bulunabileceği gibi bazen şeker hastalı –

Oağkap? semfmm genci gorunvşu
Dağkap» &emtînd» Akkoyunlulardan kalma N#b* camii
Diyarbakır karpuzları
Qikj bir Diyarbakır evi kalıntısı; arkada, Behrampaja camii minaresi
Diyarbakır-Bİngöl yolu üx#nnde saejttfc yönü araştifijmakteı a&ars bîr mağara

Silvon ilçesinde Selâhoddin Eyyybi camii