DOLAYLAMA

DOLAYLAMA i. (dolay’dan dolay-la-ma).
Ed. Bir düşünceyi, duyguyu, olayı v.b. yi
bayağı ve alelâde sözlerle değil de zarif ve
ince ifadelerle anlatma. — Esk. Edeb-i ke-
lâm. (Ustaca kullanıldığı zaman üslûbu a-
silleştiren bir unsur sayılmış, fakat çok za-
man sözü uzatan bir özentiden öteye gide-
memiştir: Nabi’nin terlemeyi anlatan sözü:
Kat kat düşüp ol peri hicaba / Gark oldu
gülâb-ı ıstıraba.
¦ Dolaylamak sıf. Dolaylama içeren; do-
laylaması olan: Dolaylamalı üslûp.
— Dil bil. Bütün karmaşık biçimleri için
kullanılır,