Donanma Hazırlansın!

Şimdi, Allah’ın yardımıyla sefere çıkmak isteriz. Devlet büyükleriyle görüşün ve sonucu bize bildirin, vesselam.” Gönderdiğim mektup devlet büyükleri önünde okunmuş. Sadrazam, oradakilerden görüşlerini bildirmelerini istemiş. Üç gün süren toplantıdan sonra verilen karar şuydu: “Padişahın sefere çıkması için para lazımdır. Oysa şu anda devlet hâzinesi boştur. Böyle bir sefer için yeterli paramız yok. Daha önceleri olduğu gibi sadrazamı serdar tayin etsin. Kendisi de sarayında oturup devleti yönetsin.” Vezir ve paşalarımın verdikleri bu karar beni çok üzmüş ve sinirlendirmişti. “Bize ağırlık ve hazine gerekli değildir. Gerekirse kuru ekmek yer, vücudumuzu da din uğruna feda ederiz! Sonuna kadar savaşırız. Zafere kavuşmadan da seferden dönmeyiz!” dedim. Bu konuşmayla, şanlı atalarımın yolundan gideceğimi, seferden sefere koşacağımı belirtmiş oldum. Benim bu sözlerimden sonra vezirlere susmak düştü.Şimdi sıra bu işe nereden başlamak gerektiğine gelmişti. Sakız Adası, o zamanlar Venediklilerin elindeydi. Bu durum beni çok üzüyor, adeta yüreğimi yakıyordu. Hemen, Kaptan-ı Derya Amcazade Hüseyin Paşa’yı huzuruma çağırdım. “Bak Paşa! Sakız Adası atalarımdan bize yadigârdır. Onu düşman ellerine bırakamayız. Mezamorta Hüseyin Paşa- !yı Kalyonlar kaptanlığına getiriyorum. Birlikte gidip Sakız’ı, düşman elinden kurtarın. Allah yardımcınız olsun!” dedim.