EBEDİYET i. (ar. ebèd, sonsiız zaman’dan
ebediyyet). Ebedîlik, sonsuzluk: Hiç gölgelenmezmiş,
eze\iyetteıı bîhayat doğmuş ve
ebediyete bîhayat geçecek (Cenab Şahabeddih).
Bir ilâh uykitsu olur elbette / öliim
bu tılsımlı ebediyette.
EBEDİYET
03
Kas