EBÜLFEYZ

EBÜLFEYZ Feyzi, hiıit şair ve bilgini
(1547-Lahor 1598). Şeyh Mübarek’in oğlu
ve Ebül Fazl en-Nakûrî’nin ağabeyi. Baba-
■ sından ve devrinin ünlü bilginlerinden ders
aldı, çağının en yetkili edebiyatçısı sayıldı.
Agra’da müderrislik yaparken bilgin ve şairleri
tutan Ekber Şah tarafından korundu,
önce Meliküşşuaraî, sonra da Emirân diye
anıldı^
, özellikle saray çevresindeki aydınlar grubunun
en ünlü şairi oldu. Şiirlerinde önce
Feyzî, sonraları Feyyaz adını kullandı. Başlıca
eserleri: Ekbernâme, Dîvân-ı Süleyman
ve Belkîs. Tamamen noktasız harflerle yaz-
, dığı için Ekber Şah’ca takdir edilen Kur’an
yorumu Sevatı-üUİlham der Tefsir-i Kur’-
an-ı Mecîd (Kuran Yorumunda ilhamların
Bellileri), Merkez-i Edvar (Devirlerin Merkezi),
Nâl u Dâman (bir hint hikâyesini konu
alan mesnevî), Heft Kişver (Yedi Ülke