Edirne Antlaşması

Edirne’de imzalanan
ve 1828-29 Osmanlı-Rus Savaşı’nı sona
erdiren antlaşma (14 Eylül 1829). Doğu
Avrupa’da Rusya’nın konumunu güçlendirirken,
Osmanlı Devleti’ninkini zayıflatmıştır.
Osmanh Devleti’nin Avrupa güç dengesine
bağımlı bir duruma düşmesine ve
Balkanlar’daki topraklannı kaybetmesine
yol açan gelişmelerin başlangıcı olarak kabul
edilir.
Balkan ve Kafkas cephelerinde zafer kazanan
Rusya, Osmanh Devleti’nin öbür devletlerce
parçalanması yerine zayıflamış varlığını
sürdürmesini yeğliyordu. Böylece antlaşmayla
Tuna ağzındaki adalann yanı sıra
Anapa ve Poti kalelerinin de bulunduğu
Kafkasya’nın Karadeniz kıyı şeridini ele
geçirdi. Osmanlılar, Rusya’nın Gürcistan ve
öbür Kafkas prenslikleri üzerindeki egemenliğini
tanıdılar. Aynca Çanakkale ve
İstanbul boğazlannı Rus gemilerine açmayı
ve Yunanistan’ın özerkliğini kabul ettiler;
Akkerman Antlaşması’nı (1826) yeniden
onaylayarak Sırbistan’a ve Rusya’nın denetimi
altında olmak üzere Eflâk ve Boğdan’a
özerklik verdiler.