Gene Muharririn imtihanı!

Ahmed Rasim’in Tercüman-1 Hakikat başyazarlığı vekâletinde bulunduğu zamanlardı. Ahmed Midhat Efendi, ğenç birini muharrir yapmak istediğinde, bazen eline bir kâğıt tutuşturup Ahmed Rasim’in yanına yolluyordu. Yine böyle bir muharrir adayını sınayacak olan Ahmed Rasim bir iki soru sordu ve geri gönderdi. Ahmed Midhat Efendi’ye muharrir adayını reddettiğini söylediğinde Efendi birden bire hiddetlenip sebebini sordu. Ahmed Rasim;

“Bu genç, muharrir olamaz!”

“Neden? Bilgisi mi yok?”

“Var”

“o halde?”

“Siz kendisine benim ne sorduğumu sordunuz mu?” Hiddetli bir mizaca sahip olsa da tevazu sahibi ve ârifbir insan olan Ahmed Midhat Efendi sakinleşip tekrar sordu: “Hayır, Rasim. Sormadım. Sen ne sordun bakalım?”

“Bu yaşa gelinceye kadar günde yalnız başına kaç saat çalıştığını sordum.”

“Ne dedi?”

“Bazen iki, bazen üç saat…”

Yıllarca günde on dört, on beş saat çalışmış bir dimağ sahibi olan Ahmed Midhat “İki’üç saat” ifadesini duyar duymaz tavsiye ettiğine pişman oldu ve “١٧، etmişsin Rasim!” dedi.