Helallik

Eskiden medreselerde okuyan talebeler için bir eğitim ve öğretim programı dâhilinde “cerre çıkma” uygulaması yapılırdı. Yani, Recep, Şaban ve Ramazan aylarında (şu- hûr-ı selâse) memleketin muhtelif yerlerine dağıtılan talebeler, ahaliye vaaz ve nasihat eder, Kur’an-ı Kerim okur, öğretir ve namaz kıl dırırlardı. Müslümanlar da ilim tahsiline yardımcı olmak için bu talebelere zekat verir, yardım ederlerdi. Böylece talebeler bir nevi staj yapmış olur, halkı daha yakından tanır, medrese ile halk bu sayede bütünleşmiş olurdu. Zamanın birinde “cerr” için İstanbul’dan çıkan bir talebe Akka kalesine kadar gitmiş ve Cezzar Ahmed Paşa’yla görüşmüş. Kendini tanıtmak ve maharetlerini göstermek için paşanın huzuruna çıkarak paşaya bir aşr-ı şerif okumuş. Buna mukabil, bir aşr-ı şerif de paşa okumuş. Bunun üzerine talebe cebinden çıkardığı bir kâğıda hüsn-i hatla güzel bir beyit yazarak paşaya takdim etmiş. Paşa da altta kalmayarak aynı güzellikte bir başka beyit yazdıktan sonra talebeye: “Ee… Şimdi birbirimizle alacağımız vereceğimiz yok değil mi? deyince talebe: “Olur mu ؛maşap Ben ta İstanbul’dan geliyorum. Siz de İstanbul’a gidip gelirseniz o zaman ancak helalleşiriz.” demiş.