Genel

HÜSÂMEDDÎN PÂRİSÂ BELHÎ

HÜSÂMEDDÎN PÂRİSÂ BELHÎ; Alâeddîn-i Attâr hazretle­rinin yüksek talebelerinden ve ha­lîfelerinden. Mevlânâ Hüsâmed- dîn de denilmektedir. Hal tercü­mesi hakkında fazla bilgi bulun­mayan Hüsâmeddîn Pârisâ, do­kuzuncu asrın ikinci yarısında ve­fât etti. Kabri Belh şehrindedir.

Hâce Hüsâmeddîn, önceleri Şâh-ı Nakşibend Behâeddîn-i Buhârî hazretlerinin talebelerin- dendi. Şâh-ı Nakşibend, bunun mânevî terbiye Ve yetişmesini Hâ­ce Alâeddîn-i Attâr’a bırakınca, artık Alâeddîn-i Attâr’ın derslerine devâm etti. O büyük zâtın huzur ve sohbetinde bulunmakla kemâ­le gelip, zamânımn velîlerinden ,4 oldu.

Dînimizin emir ve yasaklarına riâyet etmekte son derece gay­retli ve titizdi. Haramlardan çok sakınmakla birlikte, şüphelileri de terkederdi. Teheccüd, işrak ve duhâ namazlarını hiç terketmezdi.

Çok kerâmetleri görülmüştür.

Hâce Ubeydullah-i Ahrâr hazretleri şöyle anlatır: “Bir za­man hocam Yâkûb-i Çerhî’nin sohbetinde bulunmak üzere yanı­na gidiyordum. Belh’te Hüsâ­meddîn Pârisâ’ya rastladım. Bana Nakşibendiyye yolunu kendilerin­den öğrenmem ve benimsemem

de bulundular. Mevlânâ hizmetine erişmek ni- duğum için kabul etme- da devâm ettiler: İçim Nihâyet; “Öyleyse râzı ize bu tarikatın husûsî stereyim. Şâyet bâzı tâ- yolda terbiye edilmek Daşvuracak olursa, her ıunuz olsun…” dediler.

m aynlıp Taşkend’e gel- bu yolda bulunmak ar- >lan bâzı kimseler yanı­lt bu yolun husûsiyetle- rıaimı istediler. Ben de, Imeddîn’in bana anlat­ılara anlattım. Böylece inde Hâce Hüsâmed- a: bu yolun husûsiyetle- anlatmasındaki hikmet çıkmış oldu. Bu hâlin, erâmeti olduğunu anla-

Jbeydullah-i Ahrâr haz- ıtır: “Hüsâmeddîn Pâri- ını iyi değerlendirir ve ıı boşa geçirmezdi. Sa­cından ikindiye kadar lasîhat eder, onlann su- vap verirdi. İkindi na- sonra husûsT odasına baha kadar ibâdet- ve gûl olurdu.”

lâ Hüsâmeddîn Pârisâ rdu ki: “Yemeğe ve her î başlarken Besmele umdır. Terk olunmama- layırlı işe Besmele ile gafleti giderip, Allahü damaya vesiledir.”

1)   Reşehât Ayn-ül-Hayât (Arabî); s.78 *

2)   Reşehât Ayn-ül-Hayât (OsmanlrŞ S. 143   ..j

3)   El-Hadâikü’l-Verdiyye; s.614 ^

4)   İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.12, s,9j

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir