Azgın, zâlim ve şaki kimselerin işkence ve cana kıymalarından yakasını kurtarmak için kişinin onlara malını vermesi caizdir; aynı şekilde başkalarını kurtarmak için de gereken mal verilir. Bunun gibi kendisiyle zina etmek isteyen birisine kadının, kurtulmak için bir miktar mal vermesinin de caiz olduğunu fukahâ ifade etmişlerdir. Hattâ malı verince kurtulacağı belli ise gereken malı vermesi farzdır. Aslında malın imhâsı ve lüzumsuz sarfı mahiyetinde olmasına rağmen bu durumlarda mezkûr sarf ve imhâyı yapmak, yapan için mübâh, alan için haramdır. (161)
İnsanın Can ve Namusunu Korumak Maksadiyle Malını Sarfetmesi:
13
Ara