(ar. ecr’den isticar). Esk. Kiralama, ücret karşılığında tutma. || isticar etmek, kiralamak. — ansİkl. Esk. huk. Kira ile tutmak (Mecelle md. 404). 410. Maddeye göre de «müste’cir… isticar eden kimsedir». Bk. İcar, İcare.
İSTİCAR
09
Eki
(ar. ecr’den isticar). Esk. Kiralama, ücret karşılığında tutma. || isticar etmek, kiralamak. — ansİkl. Esk. huk. Kira ile tutmak (Mecelle md. 404). 410. Maddeye göre de «müste’cir… isticar eden kimsedir». Bk. İcar, İcare.