İSTİNSAH

i. (ar. nesh’den istinsah). Esk. Elle kopya ederek örnek çıkarmak: Boş zamanlarında istinsahla meşgul olur, elindeki nüshaların çoğalmasına çalışırdı. || İstinsah etmek, kopya ederek örnek çıkarmak: E
serin, Mısır’da bulunan bir diğer nüshasını adı bilinmeyen biri istinsah etmiştir, (m) İSTİNSAB i. (ar. n a ld a n istinşâr). Esk. Yardım isteme. || İstinsar etmek, yardım istemek. ♦ istinsaren zf. Esk. Yardım umarak veya isteyerek,