i. (ar. semere, meyve’den istismar). Birinin iyi niyetini kötüye kullanma. || Sömürme. || Esk. İşletme, yararlanma. || İstismar etmek, işletmek, yararlanmak: Paşanın konakta görmeğe alıştığı, mütemadiyen cinsiyetini teshir eden, cinsiyetini istismar etmeğe uğrasan kadınlardan o, ne kadar başkaydı (H. E. Adıvar). Sömürmek. —Huk. Bk. GABİN.
İSTİSMAR
10
Eki