Genel

İZCİLİK

İZCİLİK, çocuk5 ve gençlerde, okul- dışı bedensel ve ruhsal gelişmeyi amaçlayan eğitim etkinliği. XX. yy başlarında İngiltere’de doğan izci­liğin kurucusu İngiliz generali Sir Robert Baden Powell’dir. Çocukla­ra yaşam ve doğa sevgisi aşılama­yı amaçlayan Baden – Powell, ço­cuk eğitimcileriyle birlikte Scouting for Boys (Erkek Çocuklar İçin İzci­lik) adlı kitabı yazdı (1908). Dorset açıklarında bir ada olan Brownsea İsland’da ilk izcilik kampı kuruldu. Kısa sürede izcilik çalışmaları bü­tün İngiltere’ye ve öbür ülkelere yayıldı. 1920’de Londra’da yapılan izci kongresine 32 ülkeden temsil­ciler katıldı. 1810’da Baden – Powell, kız kardeşleriyle birlikte kız izciler örgütünü kurdu. 1917’de 17 yaşın üzerindeki erkekleri içine alan Ro- verler örgütü kuruldu. Bu örgütün amacı yeni yerler keşfetmekti. Ya­kın zamanlarda da birçok ülkede deniz ve hava izciliği örgütleri ku­ruldu. Her ülkenin izci üniformaları hemen aynı özellikleri taşır. İzcili­ğin on ilkesi vardır: 1 — İzci, sö­zünde durma yolunda onurunu ko­yan, güvenilir bir kişidir. 2 — İzci, ülkesine, ailesine ve çalıştırıcıları­na karşı sorumlu ve dürüsttür. 3 — İzci, her zaman yardıma hazırdır.

4—İzci, sınıf ve din ayrımı yap­maksızın bütün izcilerin kardeşidir.

— İzci, saygılı ve hoşgörülüdür.

— İzci, doğadaki hayvanların dos­tu ve bitkilerin koruyucusudur. 7 — İzci, ana ve babasının, üstlerinin emirlerine uyar. 8 — İzci, zorluk­lara göğüs gerer ve umutsuzluğa kapılmaz. 9 — İzci, tutumludur ve çalışkandır. 10 — İzci, düşünce ve eylemlerinde özgürdür. Türkiye’de

  1. I.  Meşrutiyet’ten sonra başlayıp gelişen izcilik, önceleri keşşaflık a- dıyla anıldı. Edirne İttihat Mektebi müdürü Nâfi Atıf (Kansu), Manas­tır Muallim Mektebi müdürü Ethem

 

Nejat, Ahmet ve Abdurrahman Ro- benson kardeşler Türkiye’de izci­lik çalışmalarının yaygınlaşmasında öncülük ettiler. Galatasaray ve İs­tanbul Sultanileri Türkiye’de izcili­ğin ilk çalışma alanları oldu. Gala­tasaray Lisesi’nin Gebze ve İrva’da, İstanbul Erkek Lisesi’nin Yakacık’ ta izcilik kampları vardı. İttihat Te­rakki döneminde Harbiye Nazırı En­ver Paşa Belçika Keşşaflar Birliği Başkanı M. Parfitte’yi Türkiye’ye çağırarak, bu İşi düzenleme göre­vini ona verdi. Bir yıl kadar Türki­ye’de kalan M. Parfltte, öğretmen­ler için açık kurslar düzenledi. Kur­su bitirenlere oymak beyi adı veril­di. M. Parfitte’nin hazırladığı örgüt­lenme tasarısında Harbiye Nazırı keşşafların başbuğu oluyordu, ileri gelenler de büyük orta adındaki kurula bağlanıyordu. Uzman olarak görev alan M. Parfitte, Kalgay adıy­la anılıyor, askeri örgütlenmeye benzeyen obalar, mangalar, takım­lar ve bölükler de alt basamakları oluşturuyordu. I. Öünya Savaşı yıl­ları içinde Enver Paşa bu kurumu canlandırmak amacıyla Almanya’ dan Von Hoff adında bir albay ge­tirtti. Hazırlanan Gençlik Dernekle­ri teşkilâtı tasarısı İstanbul Erkek Lisesl’nde uygulamaya konuldu. Cumhuriyet’in ilanından sonra ça­lışmalar izcilik adıyla yürütüldü. 1932’den sonra etkinliği azalan iz­cilik çalışmaları 1 Haziran 1933 ta­rih ve 2287 sayılı yasayla Milli Eği­tim Bakanlığı izcilik Müdürlüğü’

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir