KAHRAMAN Mı YOKSA SUÇLU MU?

KAHRAMAN Mı YOKSA SUÇLU MU?

dünyanın-en-suçlu

Virginia Üniversitesinden psikiatrist Elliot Dietz, Med- nick’in suçluluğun kalıtımsal bir bölümünü tarif ettiğine ina­nıyor ve diyor ki: “Eğer şartlar farklı olsa idi, suçluların ka­lıtımsal olarak edindikleri yatkınlık daha faydalı işlere yönel- tilebilirdi. Bu yatkınlık “korkusuzluk” olarak tanımlanır. Ve kişinin mesleği ya kahramanlık, ya da suçluluk olurdu. Böy- lesi bir yatkınlığı olan kişi, çevrenin etkilerine bağlı olarak cesur bir polis, kahraman bir asker veya en acımasız türden bir suçlu olabilir.”

Ayrıca, Mednick’in programı şimdiye dek sürdürülmüş olanlardan en zararsızı. Birkaç yıl önce Yale Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden Fizyolog Jose’ Dalgado, bir boğarnn beynine uzaktan kumandalı bir elektrot yerleştirip çalıştırdığında, sal­dırmakta olan azgın hayvanı durdurabiliyordu. 70’lerde Tu- lane Üniversitesi’nden Robert Heath, saldırgan beyin hasta­larının serebellumuna (Beyinciğine) bir tip pace – maker (dü­zenli uyarı veren alet) yerleştirip çalıştırdığında hastalar sa­kinleşmişlerdi. Tabii Heath’ın bu çalışması da ulusal bir prog­ram haline gelmedi.

Robert Thatcher’e göre, Mednick’inki gibi tedavi prog­ramlarını desteklemekteki gönülsüzlüğün temelinde; suçlu­luğun, sadece düzeni bozuk toplumun ürünü olmadığına inan­mamak yatıyor. Thatcher, “Toplum ve ailenin etkisini ön plana alan sosyoloji suç bilimi teorileri ile çok güçlü araştır­ma – ölçme ve tanı yöntemleri olan biyopsikoloji ve sinir bilimleri arasında büyük bir kopukluk oluştu. Arada öylesine bir açık varki, bu teknikler henüz yeterince kullanılmıyorlar. Burada esas olan felsefi ve politik bir ayrılıktır.” diyor.

Eğer tüm bu ahlaki engellerin hakkından gelinirse, fiz­yolojik testler geleceğin suçlularını ne kadar güvenilirlikle se­çecekler? Henüz psikologlar ve psikiatristler geleceği I /3 ora­nında görebiliyorlar. Brown, “yüzde yüz öngörü hiç bir za­man gerçekleşmeyecek.” diyor.

Science Digest’ten çev: Dr. Î. Semih KESKİL