Kangding, Wade-Giles yazımında k ang- nNG, eskiden (1913’e değin) dajianlu, Wa- le-Giles yazımında ta-chien-lu, Tibet dilinle darrtse-mdo, Çin’de, Sichuan yönetim >ölgesinin (sheng) batı kesiminde kent, lem bir il (xian) merkezi, hem de Ganziza- ıngzu (Ganzi Tibet) özerk ilçesinin (zizhiz- tou) yönetim merkezidir. Sıchuan’dan Tibet Özerk Bölgesi’ne giden anayol üzerindeki Ya’an’m 100 km batısında, Dadu Irmağının kolu olan Tuo Irmağı kıyısında yer alır. Sarp dağlarla kaplı, 2.560 m yükseklikteki bir bölgede kurulmuştur. Nüfusu Çinliler ile Tibetlilerden oluşur.
Bölge, Song döneminde (960-1279) Çin yönetimine girdi. 10. yüzyılda buraya bir Çinli yönetici atandıysa da yerli Tibet halkının özerkliği tanındı. O dönemde kent Çinli ve Tibetli tüccarlann çay, kumaş gibi mallann ticaretini yaptığı bir pazar merkeziydi. 1908’de Kangding Fu adıyla düzenli bir yönetime kavuştu; 1912’de de il yapıldı. 1928’den sonra kurulan Xikang yönetim bölgesinin merkezi oldu ve 1950’de merkez Ya’an’a taşınana değin bu konumunu sürdürdü. Xikang yönetim bölgesi 1955’te feshedildi.
Kangding’de 1949’dan sonra bir hidroelektrik santralı kurulmuş ve el sanatlarına dayalı bazı sanayi dalları geliştirilmiştir. Yünlü dokuma atölyeleri, el tezgâhları ve çay işleme tesislerinin de bulunduğu kent, Çinlilerin, Sichuan’ın batısındaki dağlık bölgede yaşayan Tibetlilerle ilişkisini sağlayan bir merkezdir. Nüfus (1970 ortaları tah.) 10.000-50.000.