Karanlıkta doğan güneş, müminler sayende kardeş Bulunmaz cihanda bir eş, âlemlere sultan geldi Kız çocuklar gömülürken, biçâreler dövülürken Zâlim haklı görülürken, dertlilere derman geldi
(M. Balcı)
Kâinatın, yüzü suyu hürmetine yaratıldığı O Zât (sav), yaratılış ağacının en parlak, en nûrâni, en görkemli, en mükemmel meyvesidir. O, son peygamber olmasıyla, gelmiş ve kıyâmete kadar gelecek bütün insanlara hitap etmektedir. İnsanlık, hangi ırktan, hangi coğrafyadan, hangi inançtan olursa olsun, O’nun benzeri olmayan hakikatli sözlerinin ve tebliğcisi olduğu Kur’an’ın muhâtabıdır.
Aceb ve Arab, Doğu ve Batı Efendimizin (sav) neşrettiği hakikatin ışığı karşısında hayret ve hayranlıkla boyun eğmiştir. O yüce Resulü daha iyi tanımak, daha çok sevip ümmete sevdirmek üzerimize sevimli bir borç ve mecburiyet olmalıdır.
O, karşılaştığı zorluklara gösterdiği sabır ve metânetiyle,
Rabbine olan itimadı ve bağlılığıyla, davasına ve dostlarına olan sadakatiyle,
Her nimet için dilinden düşürmediği şükür ve dualarıyla,
Sahabelerine verdiği öğüt ve tavsiyeleriyle,
Dünyayı dolduran ve sevince boğan gülümsemesiyle,
Sevdiklerini kederlendiren sahici hüznüyle,
Yetimlerin, mazlumların, fakirlerin başlan üstünde dolaşan şefkati ve cömertliğiyle,