Kayıkçıya Nasihat

Kayıkçının birisi akşama kadar müşteri beklemekte ve akşam çocuklarına götüreceği ekmeğin parasını düşünmekte iken bir müşteri zuhur etmiş. Kayıkçı son derece sevinerek müşterisini istediği yere kadar götürmüş. Fakat müşteri dışarı çıkıp parası olmadığını ve ne kadar sıkılsa ve ne yapsa bir çare bulunmadığını söyleyip para yerine kendisine nasihat vereceğini, onu dinleyip kabul etmesini istemiş. Kayıkçı çaresiz kalıp müşterinin vereceği nasihati sormuş. Adam tereddütsüz, “bundan sonra parasını peşin almadan hiçbir müşteriyi kabul etme” demiş!

(Ruzname-i Ceride-i Havadis, num ara 504, 17 Cemaziyelevvel 1279 [10 Kasım 1862])