Keyser, Thomas de
(d. y. 1596, Amsterdam – ö. 2 Haziran 1667), en çok Amster-dam’ın önde gelen kişilerini betimlediği portreleriyle tanınan Felemenkli Barok ressam ve mimar. Ünlü mimar ve heykelci Hendrick de Keyser’in oğluydu. Amsterdam Belediye Binası’nda yer alan “Theseus” ve “Ariadne” gibi tarihsel ve mitolojik konulu resimler de yapmakla birlikte daha çok portre alanında ustalaşmıştı. Karakteri başarıyla yansıttığı portrelerinde zengin ve parlak renklerin yanı sıra Rembrandt’ı anımsatan ışık-gölge kullanımına yer verdi. Portrelerinin bazısı gerçek insan boyutlarında, ama çoğu daha küçük ölçekte yapılmıştı. De Keyser “Constantin Huygens ve Sekreteri” (1627) gibi tam boy portrelerinde bile küçültülmüş ölçeği yeğliyordu.
233 Keyusiye
“Constantin Huygens ve Sekreteri”, Thomas de Keyser’in meşe levha üstüne yağlıboya çalışması, 1627; Ulusal Galeri, Londra
National Gallery, Londra, fotoğraf, J R Freeman & Co Ltd.
Yaşamının son 27 yılında pek az resim yaptı. En önemli mimarlık ürünü Amsterdam Belediye Binası kulesidir.
Keyserling (Kontu), Hermann Alexander (d. 20 Temmuz 1880, Könno, Livonya, Rus Çarlığı – ö. 26 Nisan 1946, Innsbruck, Avusturya), I. Dünya Savaşı’ndan sonra ün kazanan Alman toplum felsefecisi.
Avrupa’da birkaç üniversitede öğrenim gördükten sonra çıktığı dünya gezisinin (1911) izlenimlerine dayanarak en ünlü yapıtı Das Reisetagebuch eines Philoso-phen’i (1919; Bir Filozofun Gezi Defteri) kaleme aldı. Felsefeye akademik olmayan bir bakışla yaklaşan Keyserling’in tinsel yenilenme üzerinde odaklaşan düşünceleri çoğunlukla belirsizlik taşıyordu. Öbür yapıtları arasında Unsterblichkeit (1907; Ölümsüzlük), Schöpferische Erkenntnis (1922; Yaratıcı Bilgi), Wiedergeburt (1927; Yeniden Doğuş), Amerika, der Aufgang einer neuen Welt (1929; Amerika, Yeni Bir Dünyanın Ortaya Çıkışı) ve Südamerikanische Meditationen (1932; Güney Amerika Düşünceleri) sayılabilir.
Keystone Kops, cops (İngilizce cop-, argoda “polis”) olarak da yazılır, sessiz sinema döneminde, 1914’ten 1920’lerin başlarına değin, uygunsuz, kaba üniformaları, inanılmaz beceriksizlikleriyle Mack Sennett komedilerinin kahramanı olan polis ekibi. Komik öğenin otoriteye karşı doğal bir umursamazlıktan kaynaklandığı özgün bir halk sanatı ürünü olarak ABD sinema tarihinde özel bir yer edinmişlerdir.
Hızlandırılmış, çılgın bir tempoyla yerlerinden fırlayıp yaya olarak ya da hepsi küçük bir otomobile doluşarak kovalama-caya giren polisler, gösterdikleri büyük çabayla mantık düzeyindeki eksikliklerini dengeliyorlardı. İster sokak köşelerinde birbirleriyle çarpışsınlar, ister çamaşır ipleri, merdivenler ve çöken çadırlarla başlan derde girsin, yüzlerindeki sert ve gururlu ifade hiç değişmiyordu. Fatty Arbuckle gibi birçok büyük sessiz sinema komedyeni Keystone Kops ekibinden yetişmişti.
Keyusiye hanedani. İran’ın kuzeyindeki Taberistan’da (bugün Mazenderan) hüküm sürmüş Bavendilerin kolu (665 – y. 1074).
Kezilahabi, Euphrastv 234
Hanedanın kökeni ve ilk dönemindeki tarihi belirsizdir. Gerek Bavendileri, gerek Keyusiye kolunu Bav (hd 665-680) adlı hükümdar kurmuştur. Hanedanın merkezi, Sari’nin güneybatısındaki dağlık bölgede bulunan Ferim’di. Arazinin dağlık yapısı ve öteki bölgelerden kopuk olması hanedanın sürekliliğini sağladı. I. Karen’in (hd 837-867) hükümdarlığı sırasında İslam dinini benimseyen Bavendiler, 10. yüzyılda evlilikler yoluyla Büveyhiler ve Ziyarilerle ittifak kurarak bağımsızlıklarını korudular. 1006-57 arasında hüküm süren III. Rüstem, Ziyarilerin kralı Kabus’un vasalı oldu. Zi-yarilerin zayıflamasından sonra Rüstem ve ardılı II. Karen (hd 1057-74) Sari yakınlarındaki dağlık bölgeyi güçsüz birer hükümdar olarak yönettiler.
Keyusiye hanedanının yerini yaklaşık 1074’te Bavendilerin öteki kolu İspehbediye aldı. İspehbediye hanedanı 1210’a değin Mazenderan ve Gilan’da hüküm sürdü.
