KİL-İ ERMENİ
Arabçası : Hacer- ‘ı Ermeni, Tîn-i Ermenî.
Farsçası : Senk-i Ermenî.
Lâtincesi : Ermanus.
Yetiştiği yer ve çeşitleri: Daha ziyade Ortadoğu’da bulunur.
Kullanılan maddesi: Öz maddesi.
Tıbbî Özellik ve Faydaları:
a) İks cins olan taşımsı topraktır (kil). Bunun bir cinsi kızıl, diğer cinsi ise lâciverddir. Kızıl cinsi yağlıdır. İçilme miktarı bir dirhemdir (4 gr.). Yalnız mideye zararlı olduğundan muslihi anason veya tarçın kabuğudur.
b) Çiçek ve hummalı hastalıklarda sirke ile yakısı yapılır. Sirke harareti teskin ettiği için karaciğeri korur.
c) Kalbi kuvvetlendirir, sevdadan meydana gelen hastalıklardan ruhu korur.
ç) Balgamlı hastalıklara iyi gelir.
d) İç organları temizler.
e) Fazla kanamalarda ve veba hastalıklarında karın üstüne sirke ile yapılan yakısı konulduğunda şifa verir.
f) Kusturucudur.
g) İltihaplı yaralara lâpası şifa verir.
ğ) Nefes darlığına iyi gelir
h) Rahim kanamalarını ve diğer kanamaları durdurur.
i) Bağırsak iltihaplarını gül suyu ile birlikte içildiğinde iyileş
tirir.
