MARUL
Arabçası : Hass.
Farsçası : Has. Lâtincesi : Lactuca Sativa.
Yetiştiği yer ve çeşitleri: Daha ziyade ılık iklimde bulunur. Birkaç çeşittir. Kullanılan maddesi: Tohumu, yaprakları.
Tıbbî Özellik ve Faydaları: a) Bileşikgillerden bir bitkidir (sebze). Üç çeşidi vardır. Ehlî, yabanî ve dağlarda yetişen cinsi. Bu sonuncusuna Gebelî denir. Marulun uzun ve yeşil yapraklan vardır. Yalnız fazla yenirse cinsî işti- hayı azaltır, göz kararması ve perde yapar. Muslihi nane ve kereviz ile helîle murabbasıdır. b) Sirke ile yendiğinde iştahı açar, idran söktürür, mide yanıklarına iyi gelir. c) Pişmişi de pişmemeşi de yendiğinde uyku verir.
ç) Tohumu yutulursa dimağı hastalıklardan kurtarır. Deliliğe iyi gelir. d) Gözde çıkan çıban ve arpacığa yakısı konsa hemen iyi eder
e) Akrep veya kır örümceğinin sokmasına fayda verir..
f) Marul tohumunun suyuyla arpa unu hamur edilip ağrıyan göze yakı yapıldığında göz ağnsını derhal keser. g) Altışar gram tohumundan yutulduğunda ithilâm olmayı önler.
h) Açılmamış urlara yakısı yapıldığında yarayı işletir.
ı) Sade yağ ile pişirilip yenilse meme ağrılarını geçirir.
i) Yabanî marulun yarım dirhem tohumu sirke ve su ile beraber içildiğinde balgam söker.
j) Marul rûhu felçlere faide verir.
k) Yabanî marulun yaprağı sirke ile yendiğinde damartaki kanın hareketini sakinleştirir ve safranın fazla akmasını durdurur. Kan söker, uyku verir.
1) Yaprağı sirke ile ıslatılıp başa konsa safradan ileri gelen ağrıyı dindirir.