MECİDİYE NİŞANI

MECİDİYE NİŞANI; Sultan Abdülmecîd Hanın
(1823-1861) 1851’de çıkardığı nişan, mecîdî nişânı.
Asıl adı “mecîdî nişanı” olmasına rağmen
halk arasında mecidiye nişanı adıyla anılmaktadır.
Mecidiye nişanının beş rütbesi vardı. Birinci rütbesinden
50, ikinci rütbesinden 150, üçüncü rütbesinden
800, dördüncü rütbesinden 3000 ve beşinci
rütbesinden 6000 adet basıldı. Yalnız birinci
rütbenin murassaı (değerli taşlarla süslemesi) bulunmaktadır.
Mecidiye nişanının ortasında çemberle
çevrili kabarık kısımda bir tuğra yer alır. Bu
kısmın etrâfında kırmızı mineli bir fon üzerinde
“gayret, hamiyyet, sadâkat” kelimeleri; altındaysa,
1268 (1851) târihi yazılıdır. Kordon ucuna asılan
birinciyle, boyuna asılan ikinci ve üçüncü rütbeli
nişanlar, hemen hemen aynı büyüklüktedir.
Dördüncü rütbe daha küçük, beşinci rütbeyse en
küçük olanıdır. Beşinci rütbe gümüş olup, diğerleri
altındandır.
Mecidiye nişanı ilmiye ve askeriye mensuplarından
üstün hizmet ve muvaffakiyet gösterenlere
verilirdi. Birinci ve ikinci rütbelerin sâhiplerine nişanları,
padişahın huzurunda takılırdı.
Beratla verilen ve kullanılan mecidiye nişanı,
kayd-ı hayat şartıyle verilir, nişan sâhibinin ölümünde
hâzineye iâde edilirdi.