Tabiat’a bakınca, merhamet deyince kesinlikle akla gelebilecek son hayvan bile değildir Aslan!! Hem nasıl gelsin ki, tabiatı öldürmek üzerine kurulu bir canlı dan bahsediyoruz!!
Acaba yaşamları gerçekten öldürme üzerine mi kurulu? Yıllar önce izlediğim bir belgesel de Aslanların tahminimizden de öte merhametle dolu olduğunu görmüştüm…
Nasıl mı? Şöyle ki… Serengeti de doğal döngü her zamanki gibi işlemekte.. antilop topluluğu geniş otlaklarda otlarken,geniş bir aslan ailesı de av için fırsat kolluyor..antilop sürüsünde de çoğu dişi gebe.Ya çok kısa bır zaman önce doğum yapmışlar yada çoğu her an doğum yapacak gibi..nitekim öyle de oldu..Antiloplardan birinin doğumu başlar..tam bu esna da da aslanlar av için harekete geçer..Antilop sürüsü Aslanları farkeder farketmez kaçmaya başlar.Antilobun da doğumu o anda olur..yavrunun ayağa kalkma zamanı dahi kalmamıştır artık…Anne zo bir karar verir yavrusunu arkasına baka baka bırakıp sürüye katılmak zorunda kalır…Ama gözü hep arkadadır..Nasıl olmasın ki bir tane dişi Aslan yavruyu farketmişti.Yanına gelir gelmez yavruyu bounundan kavrayıp çalılık bir alana götürdü.Ha işte! şimdi yiyecek diye düşünürken yavruyu bacaklarının arasına alıyor, o şekilde sabaha kadar yavrunun yanında bekliyor hatta diğer hayvanları yakınına bile yaklaştırmıyor..Sabah olunca Antilop sürüsü geri geliyor otlağa..Anne Antilop sanki içine doğmuşcasına doğum yaptığı yere gidiyor,Aslan, anneyı görünce yavruyu serbest bırakıyor.Yavru anne ile kavuşuşuyor…
bunu izledikten sonra şunu demekten kendi kendimi alamadım…
MERHAMET Mİ DEDİNİZ!!! Allah insanlara hayvan merhameti versin…