OEHLENSCHLAGER (Adam Gottlob), danimarkalı şair
OEHLENSCHLAGER (Adam Gottlob), danimarkalı şair (Kopenhag 1779-ay.y. 1850). Edebiyata ve tiyatroya ilgi duydu, Henrik Steffens’in konferanslarından etkilenerek alman romantizmine yöneldi. Danimarka e-debiyatmın ilk romantik eseri olan Guld-hornene (Altın Boynuzlar) adlı şiiri bu anlayışın izlerini taşır. Digte (Şiirler) [1803] adlı derlemesinde baladlar ve romanslar yer alır. Şair, 1805’te ikinci kitabını yayımladı: Poetiske Skifter (Şiirsel Yazılar); bu eserin büyük bir kısmında Alâaddin masalı işlenmiştir, kalanında kuzey geleneğinin örnekleri (Vaulundurs Sagu [Vaulundur Destanı]) yer alır.
Sonraki yıllar, yaptığı yolculuklar sırasında, kuzeyle ilgili birçok dram yazdı: Weimar’-da Baldur hin Gode (İyi Baldur) ve sonra Paris’te Palnatoke ile Aksel og Valborg (Aksel ve Balborg) [1807]. 1810’da Kopenhag üniversitesinde estetik profesörü oldu. 1813’te Baggesen ve Grundtvig ile çatışmaya girdi. 1814’te büyük Helge çevrimini yayımladı; bu eserde epik-lirik iki şiirle bir trajedi vardı. Aynı anlayışı Hroars Sağa (Hroar Destanı) [1817] ve Hrolf Krake’de (1828) sürdürdü. Nordens Güder (Kuzey Tanrıları) [1819] kuzey mitolojisiyle ilgili çalışmalarını yansıtır. 1826’dan sonra mitolojik ve tarihî konuları işleyen trajediler yazmağa başladı, ününün zirvesine çıktı, yalnız ülkesinde değil, İsveç ve Norveç’te de tanındı, bu (ilkelere yolculuklar yaptı. Daha sonra başarılarında bir gerileme dönemi başladı, halk onun ağır trajedilerinden yüz çevirerek J.K. Heiberg’in hafif oyunlarına yöneldi. (Heiberg, ustasının esrlerini sert şekilde eleştirmişti.) Gene de Oehlensch-lâger, danimarka romantik şiirinin en bUyiik şairidir; ilk eserleri aşılamadı, bugiin pek önemsenmeyen trajedileri uzun zaman öbiir İskandinav yazarlarını etkiledi; Ibsen, Björn-son ve Strindberg ondan etkilenen yazarlardır.
