öSEFAL sıf. (yun. eu, iyi ve kephale, baş -tan fr. euciphale). Kitinleşmlş ve ağız parçaları tamamlanmış belirgm başı bulunan^ (Bazı çiftkanatlı böceklerin kurtçukları ıçüı söylenir: Sivrisineklerin kurtçukları ösefal-dir.) [L]
»SEL. Cofe. Bk. SAABEMA.
ÖSLİNG, Lüksemburg büyük düklüğünün kuzey kısmı, ösling, Ardenne yaylalarında uzanır. Yer yer fundalıklar ve çalılıklar serpiştirilmiş olan bu yaylalar, kozalaklı
ormanları ve çayırlarla kesilir. Yaylalan güneye doğru yaran Moselle in koUanmn v 11 dileri, çayırlarla ve sanayi bitkileri ye tiştirilen tarlalarla örtülüdür: SÛre, Wıltz, Clerf. Bölgeyi güneyde sınırlayan çöküntüye triyas kumtaşlarmdan meydana gelen yamaçiar hâkimdir; bu alçak bölge yumuşak dalgalanmalan, tarlaları ve meyve bah çeleri ile Gutland’ı («iyi bölge») meydana getirir ve ösling ile büyük ölçüde çelişir.
(L) , , .
ÖSTAK1 borusu blş. 1. Anat, Orta kulağı yutağa bağlayan boru.
_ ansikl. Anat. östaki borusu, kemik, telsel kıkırdak ve zardan oluşan bir boru-du” orta kulaktan yutağa kadar uzanır; üst ucu orta kulak boşluğuna, daha geniş ağİzHlanalt ucu ise yuuğm üst yanma açılır Aşağı yukarı 4 sm uzunluğunda olan
rJî’^s-m^cJssr * ■*
