Ozaki Koyo, asıl adı o z a k î t o k u t a r o (d.
28 Ocak 1869, Edo [bugün Tokyo] – ö. 30
Ekim 1903, Tokyo, Japonya), çağdaş Japon
edebiyatının öncülerinden romancı, denemeci
ve haiku şairi.
1885’te bir grup arkadaşıyla birlikte, 20
yıla yakın bir süre Japon romanının gelişiminde
önemli rol oynayan edebiyat derneği
ve dergisi Kenyuşa’yı kurdu. Tokugava
dönemi (1603-1867) edebiyatını inceleyerek,
17. yüzyıl yazarı Ihara Saikaku’nun
yeniden ilgi görmesini sağladı. Saikaku’nun
keskin duyarlılığını kendi şiir estetiğiyle
birleştirerek romantik gerçekçi bir üslup
yaratmayı denedi. Ayrıca, konuşma diline
dayanan yeni bir edebiyat dili yaratılması
için etkin olarak çalıştı, incelikli üslubu aşk
temasına ve kadın tasvirlerine çok uygundu.
Ninin bikurıi iro zange (1889; iki Rahibenin
Aşk İtirafları) ve Kyara makura (1890;
Parfümlü Yastık) gibi ilk yapıtları 17. ve 18.
yüzyıl edebiyatına duyduğu ilginin ürünüydü.
Taco takon (1896; Gözyaşları ve Pişmanlık)
ve Kokoro (1903; Kalp) adlı sonraki
yapıtlarında daha gerçekçi bir anlayışı
benimsedi. Başyapıtı sayılan Konciki yaşa’
da (1897-1902; Altın Şeytan) paranın ¿üçünün
insani duygular ve sorumluluk durgusuna
üstün geldiğini vurgulayarak çağdaşlaşmanın
toplumsal bedellerini ortaya koymaya
çalıştı. En ünlü izleyicileri, romantik
öyküleriyle tanınan Izumi Kyoka ile doğalcı
romanlar yazan Tokuda Şusei’dir.
Ozaki Koyo,
23
Şub